________________
( १६२ )
ऋषिमंगलवृत्ति - पूर्वा ६.
समूहने पीमा उपजाववा मांगी वे. यावा कारणथी जनक राजाए ते शत्रुने जीतवा माटे आपनी सहाय मागी े. कयुं वे के, गांगो माणस पण मित्रना तेजने पामी पोतानी गांमाशने त्यजी दे बे.
पठी शत्रुरूप वनने दग्ध करवामां दावानल समान दशरथ राजाए दूतनां एवां वचन सांजली अत्यंत क्रोध पामता बतां शत्रुनो विनाश करवा माटे प्रयाणनो पट्टह वगमाव्यो. ते वखते पुत्रोमां मुख्य एवा श्री राम पिताने प्रयास करवामां सऊ थयेला जोइ तत्काल प्रणाम करी प्रिय वचनथी विनंती करी के, “दे तात ! बंधुनवाला म्हारा सरखा पुत्र बतां अतुल पराक्रमवाला आप पोतेज शा माटे युने अर्थे प्रयाण करो बो ? हे पिता ! कृपा करी मनेज प्रज्ञा प्रापो. कारण के, काकुस्थ कुलमां उत्पन्न थयेलो बालक पण शत्रुचना समूहनो विनाश करे बे. " था प्रमाणे विनंती करी बलात्कारथी पितानी थाज्ञा लड़ कृतार्थ एवा श्री रामे जाइयोने साधे लइ म्होटी सेना सहित प्रयास कर. पवी शत्रुनो नाश करवामां उत्पन्न थयेला रसवाला अने उत्तम बुद्धिवाला श्री राम, अनुक्रमे बंधुन सहित मिथिलदेशनी समीपे श्राव्या. त्यां तो तेमले इष्टिवेध करनारा, अत्यंत बलवंत ने चारे तरफ प्रसरी रहेला असंख्य कोटि म्लेच्छ सुनटोने दीग. लेखना सुनटो पणग्रकत्मात् पोतानी समीपे श्रावेला रामना नृत्कट सैन्यने जोइ तत्काल बहु क्रोध करवा लाग्या. पती सा कस्या वे ग्रायुध जेसले एवा ते म्लेछना कोटि सुनटो उत्कट एवा रामना सैन्य सामे युद्ध करवा दोऊया. ते वखते तेमणे तीक्ष्ण
युवा वर्षाव जेम मेघ दावानलनो विनाश करे तेम रामना सैन्यनो विनाश कस्यो. पोताना सैन्यनो विनाश यतो जोइ क्रोधातुर थयेला म्होटा बलवंत राम पोते युद्ध करवाने बठ्या. तेमणे पोताना वाणोथी प्रबल एवाय पण शत्रुने सिंह जेम पोतानी गर्जनाश्री हाथीयोने त्रास पमामे तेम तत्काल त्रास पमाझ्या, पठी म्लेच्छ भूपति पोतानी सेनाने चारे तरफ नासी जती जो पोते नत्कट वलश्री युद्ध करवा लाग्यो, पण ते राम तरफयी यावतां संख्या यत्रोने जो पोतानुं जीवित ग्रापवाने समर्थ न थवाथी तुरत सर्व परिवारने त्यजी कागमानी पेठे नासी गयो. ते वखते मिश्रिला नगरीना.. लोक अत्यंत आनंद पाम्या. जनक राजाए पण रामने जेटी गौरवपणाने नर
1