________________
(G)
ऋषिमंमलवृत्ति-पूर्वाई. श्री वृद्धि पामवा लागी. कर्वा के-सार विनानो पदार्थ पण वृद्धि पामे .एक दिवस निर्नामिकाये केटलाक बालकोने कांश सारं खावानुं खाता जोश पोतानी माता पासे आवीने कडं के, “हे मात ! मने ते वस्तु लावी आप.” माताये पुत्री अप्रिय होवाने लीधे तेने कडं. “अरे कुर्नागिणी ! तुं मर अने गगनतिलक पर्वतना शिखर नपर जश्ने फलोनुं नकण कर.” माताये आ प्रमाये कहीने तत्काल तेने घरमांथी काढी मूकी, तेथी ते बीचारी रुदन करती करती ते महा नयंकर पर्वत पर गइ अने त्यां पमेला मनोहर पाका फलोने रुचि प्रमाणे नक्षण करी संतुष्टचित्तवाली थने त्यांज निवास करीने रही अने पदी विगेरेना मधुर शब्दो सनिलवा लागी. एक दिवस ते कुमारीकाये युगंधर गुरुने जो प्रणाम करीने पूज्यु के, "हे नगवन् ! सर्व प्राणीनने विषे को जीव म्हारा सरखो उःखी ?” गुरुए ते कुमारीनी आगल मनुप्य, तिर्यच अने नारकीनना कुःखो कह्या एटले प्रतिबोध पामेली ते कुमारीकाये हर्षथी श्रावक धर्म अंगीकार करयो. पी गुरुने वंदना करीपोताना आश्रम प्रत्ये आवेली ते कुमारीकाये तप करी, शांत थर अंते अनसन ग्रहण करयु. एवामां रात्रीने विषे ललितांग नामना देवताने जोश्ने ते मोह पामी. ते वखते ते देवता पण स्वयंप्रना देवीना वियोगथी पीडित थयो हतो; तेथी तेणे मंत्रीना वच. नथी निर्नामिकाने नियाj कराव्यु एटले ते निर्नामिका मृत्यु पामीने ललितांग देवतानी स्त्री स्वयंप्रना थश्. एक दिवस ते स्वयंप्रनाये जातिस्मरण ज्ञानथी पोतानो पूर्व जन्म दीगे.पठी ते तेज गगनतिलक पर्वत नपर पोताना गुरु यगंधरने जोइ त्यां तेमने नाटक देखामी पोताने स्थानके गइ.हवे ललितांग देव पण को एक दिवस इशाने देवनी साथे श्री नंदीश्वरनी यात्राये जतो हतो. एवामां ते चवीने जंवूछीपना विदेह क्षेत्रने विषे रहेली महा पुष्कलावती विजयमां पूर्ण समृध्विाला लोहार्गल नगरमां सुवर्णजंघ राजानी लक्ष्मी राणी थकी वजजंघ नामना पुत्रपणे नत्पन्न थयो अने अनुक्रमे राज्य पाम्यो. हवे अहिं तेना वियोगथी पीडा पामेली स्वयंप्रन्नादेवी पण गुरुथकी धर्मोपदेश पामीने श्री नमीश्वरनी यात्रा करती चवीने तेज विजयमां पुमरीकिणी नगरी
ने विपे वजसेन राजानी गुणवती स्त्री थकी श्रीमती नामे पुत्रीपणे नुत्पन्न श्र.... इने अनुक्रमे यौवन अवस्था पामी. एक दिवस देवता, आगमन जोवायी जा