________________
श्री महापद्म चरित्र. (१३७) रनो रथ सर्व नगरमां विस्मय करनारा महोत्सव पूर्वक फेरव्यो, ते नुपरथी ते बहु प्रसन्न श्रइ. लोकमां जिन शासननी म्होटी नन्नति भइ अने ते दिवसथी आरंजीने बहु लोको जैनधर्मने विषे अनुरागवाला थया. नरतक्षेत्रने विषे निरंतर अरिहंत धर्मनी प्रत्नावना करता एवा महापद्म चक्रवर्तीये पृथ्वीने विषे जिनेश्वराना लाखो मंदिरो कराव्यां. पद्मोतर राजर्षि पण दीर्धकाल सुधी अत्यंत निर्मल एवा चारित्रने पाली समय कर्ममलने खपावी अनुक्रमे ज्ञान पामी अंते मोक्ष पाल्या. वली विविध प्रकारना तप, कर्म, चारित्र विगेरेना कार्यमां तत्पर एवा विष्णुकुमार महर्षिने पण तत्काल सर्वे लब्धियो उत्पन्न था, तेथी ते को वखते आकाशमा गरुमनी पेठे मेरुपर्वत समान म्होटो देह करीने विचरवा लाग्या, वली क्यारेक कामदेवनी पेठे दिव्यरूप धारण करी अने क्यारेक सुरेंनी पेठे बहुरूपी श्रइ फरवा लाग्या.
हवे एवामां श्री सुव्रतसूरि अनेक साधुन सहित चोमातुं रहेवाने माटे हस्तिनापुर नगर्ना उद्यानने विषे आव्या. ते वखते पूर्वे वादथी जिताएला अने एज कारणथी गुरु नपर प राखनारा नमुचि प्रधाने महापद्म नूपति पाले पूर्वे नमारमा राखी सूकेला वरदानने माग्यो. महापने की. “हुं तने शुं आपुं ? ” नमुचि प्रधाने कडं. “हे नाथ! प्रापर्नु राज्य आपो." पठी महापन नूपति नमुचिने राज्याभिषेक करी पोते अंतःपुरमा रह्यो. पठी माणलोनी मध्ये चंद समान नमुचि तत्काल यज्ञस्थान प्रत्ये आवीने यज्ञना मीषयी अनेक जीवोनो वध करवा लाग्यो. नमुचिने राज्य प्राप्त प्रयु, तेथी सर्व प्रजा नत्साहवंत श्रश्ने हर्षथी वधामणी माटे आववा लागी. पी नमुचि विचारवा लाग्यो जे, “ म्हारा राज्यने नहि सहन करी शकनारा श्वेतावर साधुन आव्या नहि.” आबु बि शोधी काढी तेणे सूरिने बोलावीने का के, “जे वखते जे ब्राह्मण, क्षत्रीय अथवा बीजो को नवो राजा प्राय ले वखते सर्वे पाखंझियोए आवीने वधामणी आपवी जोइए. कारण सर्वे तपना । कार्यो राजाश्रीज रक्षण कराय ने, परंतु अहो ! पुष्ट आचारवाला, मर्यादा रहित अने उष्ट हृदयवाला तमे पोताना धर्मथी गर्ववत श्रया बता अने सर्व प्रकारना पाखंझवझे बहु लोकोने ऽषित करता का म्हारा राज्यनी निंदा करो गे; माटे हवे तमारे म्हारा राज्यने त्यजी द बीजे चाल्या जवं. वली तमा- .