________________
(१३७) ऋषिमंमलत्ति-पूर्वाई. म समान सुशोनित बन्ने चरणवाला अने भेघना समान गंनिर शब्दवाला श्री अरनाथ प्रन्नु सर्वे माणसोने प्रियकारी थया. पठी एकवीश हजार वर्ष कुमार अवस्थामां गये उते पिता सुदर्शन नूपतिये तेमने हर्षथी राज्यानिषेक कस्यो. राज्य नोगवतां जेटलामा एकवीश हजार वर्ष श्रयां तेटलामां तेमनां शस्त्रमंदिरने विषे चक्ररत्न नत्पन्न थयुं एटले अनुक्रमे मागधादिक सर्व नरतक्षेत्रने साधी प्रनुए बीजा तेटलाज वर्ष चक्रवर्तीनुं सुख नोगव्यु.
पठी लोकांतिक देवतानए प्रतिबोध करेला अने चोसठ इंशेये सेवन करेला स्वयंबुझ ते अरनाथ प्रन्नु वार्षिक दान आपी सुवर्ण अने रत्नथी निर्माण करेली, स्वर्गना पुष्पोनी मालावाली, वैमुर्यमणि तथा स्फाटिकमणिना नन्ना करेला स्तंनवाली, अति सुशोनित, गोशीर्षचंदनथी घणा सुगंधवान ली, ध्वजादिकनी शोनावाली अने मनुष्य तथा देवतानए नपामेली वैजयंती नामनी पालखीमां बेसी हजारो नूपतियोथी परवस्या का सहस्त्राम्र वनमा
आव्या. त्यां दीक्षा धारण करीने पनी चतुर्सानी एवा ते अरनाथ प्रनु त्रण वर्ष पर्यंत उद्मस्थावस्थाए विहार करी फरी सहस्त्राम्र वनमां आव्या. त्यां पुप्पना परागरूप समृक्ष्मिां लब्ध अयेला अमरनी मालावाला अने कोकिलाना मधुर स्वरथी मनोहर एवा आम्र वृक्षनी नीचे शुक्लध्यानरूप अग्निथी दग्ध य गयो घातिकर्मरूप काटसमूह जेमनो एवा ते अरनाथ प्रन्नुने लोकालोक, प्रकाश करनार केवलज्ञान प्राप्त थयु. ते वखते गाढ मेघनी पंक्तिश्री प्रगट श्रयेला चंनी पेठे सुरेशेए पूजन करेला प्रन्नु अत्यंत मनोहर कांतिवंत या. पठी देवताए रचेला समवसरणने विषे प्रन्नुए योजनगामिनी वाणीवमे त्रण जगत्ने हर्प पमामनारी देशना आपी. ते आ प्रमाणे.
हेलव्य प्राणीयो! जम मनुष्यो काचना ककमाने वैकुर्यमणिनी पेठे आ असार संसारने अधिक साररूप माने वे. वली वर्षादथी जेम वृदो वृद्धि पामे ठे तम प्राणीयोना विविध प्रकारना कर्म करीने नव नव प्रत्ये संसार वृद्धि पामे ठे. तमज “हुं म्हारा स्वार्थने श्रोमा कालमा साधीश." एम विचार करतो प्राणी अगायमां चोरवमे बंधाता धनवंत पुरुपनी पेठे तत्काल मृत्युरूप दूतथी बंधाय . वली मिथ्यावुद्धि प्राणी " आ म्हारी माता, आ म्हारो पिता, श्रा म्दाग बंधुन " एम माने ते, परंतु एम नश्री जाणतो के, आ शरीर पण म्हा