________________
श्री शांतिनाथ चरित्र. (११३ ) सताना माणसोए सरखीज प्रशंसा करी. पनी तीर्थंकरपणाने लीधे गर्नवासबीज आरंनीने त्र ज्ञानवाला घनरथ राजाए मेघरथने कह्यु के, “हे वत्स ! घणो वखत युछ करवायी पण आ बन्नेमांथी एके विजयी निवमशे नहि." पठी मेघर तेनुं कारण पूब्युं एटले घनरथ राजाए कह्यु के
आ जंबूदीपना औरव्रत केत्रमा रत्नपुर नगरने विषे धनदत्त अने वसुदत्त नामना बे वणिकमित्रो इता. तेनूख्या अने तरस्या बलदोने बहु नार नरेली गामीमां जोमी परगाम जश् वेपार करता हता. मिथ्यात्वथी मोह पामेला अने खोटा तोल तथा खोटा मापथी वेपार करता एवा तेनए कांश योइंधन मेलव्युं हतुं. पनी को वखते क्लेश करता ते बन्ने जया परस्पर एक बीजाने प्रहार करी मृत्यु पामीने तेज क्षेत्रमा हाथी श्रया. त्यां तेन सुवर्णकुला नदीने क्रांठे वृद्धि पामता उता कांचन अने ताम्रकलश नामना युथपति थया. पनी युथना लोन्नथी ते बन्ने जया परस्पर युः६ करीने मृत्यु पाम्या अने जंबूद्वीपना नरतदेवनी अयोध्या नगरीमां नंदिमित्रना घरे पामारूपे नत्पन्न थया. पी राजपुत्रे ते बन्नेने लश्ने लमाव्या. तेमां तेन बन्ने जणा मृत्यु पामीने तेज न.. गरीमां घेटा रूपे नत्पन्न श्रया.त्यां पण तेन युह करवायी लोहीवमे खरमायला कपालवाला थइ अंते मृत्यु पामीने आ कुकमा थया , माटे तेन मध्ये कोई विजयी नीवमशे नहि."
घनरथ राजानां आवां वचन सांजली अवधिज्ञानी एवा मेघरथे का के, “हे तात! एन फक्त षटीज युः करे , एम नबी. परंतु बीजें एक कारण ते हुं आपने कहुं बुं.
आनरतक्षेत्रमा वैताह्य पर्वतनी नत्तर श्रेणीना आनूषणरूप सुवर्णनान्न नामर्नु नगर . ते नगरमा गरुमवेग नामनो विद्याधर राजा राज्य करतो हतो. तेने चंतिलक अने सूरतिलक नामना के पुत्रो हता. एक दिवस ते बन्ने जणान शाश्वति प्रतिमानने बंदना करवा माटे जिनेश्वरोनां स्नात्रथी पवित्र एवा मेरुपर्वतना शिखर नपर गया. त्यां तेनए सुवर्ण शिला नपर बेठेला सागरचं नामना चारण मुनिने हर्षथी वंदना करीने पोताना पूर्वनव पूग्या एटले मुनिए तेन्ना पूर्वन्नवनी स्थिति जाणीने तेमने कथु के____ धातकीखंगना ऐरव्रत क्षेत्रने विषे वजपुर नगरमां अन्नयघोप नामनो