________________
श्री शांतिनाथ चरित्र.
( १०७ ) न्या साधे पराव्या. प्रियानी साधे विषयसुख भोगवतां तेने पण शतबज़ नामनो पुत्र थयो.
एक दिवस केमंकर राजा पाताना पुत्र पौत्रादि परिवार सहित सजा - मांगे तो, एवामां त्यां ईशान देवलोकनो चित्रचूल नामनो कोइ मिथ्यावी देवता आव्यो, तेने वजायुधकुमारे हेतु युक्तिथी जीतीने प्रतिबोध पसारूयो; तेथे ते देवताए सम्यक्त्व धारण करयुं अने " या वज्रायुध शोलमो तीर्थकर ने पांचमो चक्रवर्ती थशे. " एम कहीने ते पोताने स्थानके गयो.
कोइ वखते वसंत समयमां मुझ नामनी दासीये कामदेवना सरखा रूपवंत वज्रायुध कुमारने पुष्पोनी बावमी अर्पण करीने विनंती करी के, “दे देव! लक्ष्मीवती राणी आपनी साथै सूरिनिपात उद्यानमां क्रीमा करवानी } इच्छा करे बे.” पनी वज्जायुध कुमार पोतानी सातसें राणीयो सहित मुख्य पटराणी लक्ष्मीवतीने साधे लइ ते उद्यानमां गयो. त्यां सौ नाना प्रकारनी क्रीमा करवा लाग्या एटले वज्रायुध कुमार लक्ष्मीवती सहित उत्तम वाव्य पासे गयो, त्यां ते वाव्यने कांठे क्रीमा करीने केटलीक स्त्रीयो सहित जलक्रीका करवा माटे वाव्यमां परयो. या वखते दमितारि प्रतिवासुदेवनो जीव केटलाक नवमी ने 'बेवटना नवे कां अनुष्टान करी विद्युष्ट्र नामनो देवता थयो हतो; तेणे जलक्रीमा करता एवा वज्जायुध कुमारने जोइ पूर्वजवना द्वेषथी तेनो नाश करवामाटे म्होटो पर्वत उपामी वाव्य उपर परुतो मूक्यो. वली ते दुष्टे निचे वज्रायुधने नागपाशथी बांधी लीधो हतो; परंतु महा बल. वंत ने वे हजार यहोये आश्रय करायेला वज्रायुधे नागपाशने तोमी नाखी नंचेथीज पर्वतने नेदी नाख्यो. पक्षी वाव्यमांथी बहार निकली अमित शरीरवालो कुमार सर्व स्त्रीयो सहित क्रीमा करीने नगरमा गयो.
वे स्थितिने जागनारा लोकांतिक देवताए “हे प्रभु ! तीर्थ प्रवर्तावो. " एम विनंती करी एटले केमंकर राजाए वजायुधने राज्य सोंपी पोते वार्षिक दान आपीने चारित्र लीधुं पढी अनुक्रमे वातिकर्मनो कय करी जेदलामां म केवल ज्ञान मेलव्यं तेटलामां वज्जायुधनी शस्त्रशालामां चक्ररत्न उत्पन्न अयुं. प्रथम केवल महोत्सव करीने पछी चक्ररत्ननो उत्सव करवापूर्वक वज्जाविद्युष्ट्र भवना पेहेला सवे