________________
'श्री शांतिनाथ चरित्र. (१५) अवस्थाश्रीज जिनशासनने विषे कुशल हती. एक दिवस तेना घरने विषे शांत, कमावंत अने नम्र एवा को वरदत्त नामनामुनि गोचरीने अर्थे आव्या.आ वखते पोताना पारणाने माटे पीरसेला थालमां सुमति नोजन करवा बेसती हती एवामां ते मुनिने जो तेणे तेज थालमां पीरसेली नत्तम रसवतीश्री साधुने प्रतिलान्या, तेथी मुनिना प्रत्नावने लीधे सुमतिनी नक्तिश्री प्रसन्न अयेला देवताए तुरत पंच दिव्य प्रगट कस्यां. पठी साधु पोताने स्थाने गया अने पुत्रीनो आवो प्रन्नाव जो अपराजित अने अनंतवीर्य विचार करवा लाग्या के, “निश्चे आ पुत्री पुण्यवंती ." पठी तेमणे प्रधाननी साये विचार करीने म्होटा नुत्साहथी पुत्रीनो मनोहर स्वयंवर मंझप रच्यो, पनी नत्तम शृंगार धारण करी अने हाथमां वरमाला लई राजकुमारी जेटलामां सखीयोना परिवार सहित स्वयंवर मंझपमा आवी तेटलामां सं. केतने लीधे पूर्वनवनी व्हेन देवीये आवीने तेने व्रत लेवानो प्रतिबोध आप्यो. पठी स्वयंवरमां आवेला सर्वे राजाननी अने अपराजित तथा अनंतवीर्यनी रजा लश् पांचसे कन्या सहित सुमति राजकन्या सुव्रता साध्वी पासे चारित्र लर निर्मल तप करवा लागी. अनुक्रमे रुपक श्रेणी नुपर चमी केवलज्ञान मेलवनारी ते साध्वी अनेक नव्यजीवोने प्रतिबोध करी मोद पामी. अनंतवीर्य पण पोतानुं चोराशी लाख पूर्वनुं आयुष्य पूर्ण करी मृत्यु पामीने पहेली नरकने विषे बेतालीस हजार वर्षना आयुष्यवालो नारकी अयो. पनी अपराजित पण बंधुना वियोगश्री बहु शोक करवा लाग्यो एटले नीति अने धर्मना जाण एवा मंत्रीये तेने कर्वा के, “दे राजन् ! ज्यारे तमारा सरखा धीर पुरुषो मोह पीशाचधी व्याकुल थाय त्यारे पठी वीजा पुरुषो शी रीते धीरपणुं धारण करी सकशे ?” मंत्रीनां आवां वचन सांगली जित कांक शोक रहित अयो. पळी ते यशोधर गणधर पासे चारित्र लई बहु प्र. कारनां तप करी मृत्यु पामीने अव्युत देवलोकने विषे इंइ अयो.
हवे आ जंबूछीपना नरतकेत्रने विषे वैताढ्य पर्वतनी दकिण श्रेणी नुपर गगनवल्लन नामना नगरने विषे मेघवाहन नामनो विद्याधर राजा राज्य करतो हतो. तेने अनेक प्रकारना गुणने धारण करनारी अने नत्तम रूपवाली मेघमालिनी नामनी स्त्री हती. अनंतवीर्यनो जीव नरकमांधी निक