________________
आचा०
॥११००॥
. याई सभावणाई छज्जीवनिकाय आंतिक्खतिं भासाइ परूबेड़, तं पुढवीकार जात्र तसकाए, पढमं भंते ! महव्त्रयं पचक्खामि सव्वं पाणावायं से सहुभ वा बायरं वा तसं वा थावरं वा नेत्र सयं पाणाइवायं करिज्जा ३ जावज्जीवाए तिविहं तिविणं मणसा वयप्ता कायसा तस्स भंते ! पडिकमामि निंदामि गरिहामि अप्पाणं वोसिरामि, तस्सिमाओ पंच भावणाओ भवति, तत्थिमा पंढमा भावणा
ते का ते समये जगवख्यात, ज्ञात (सिद्धार्थ ) पुत्र, ज्ञातवंशोत्पन्न, विशिष्ट देहधारी, (त्रीशला ) पुत्र, कंदर्पजेता, गृहवासथी उदास एवा श्रमण भगवान् महावीरे त्रीश वर्ष घरवासमा बसी, मात्रांप कालगत थइ देवलोक पहोंचतां 'पोतानी प्रतिज्ञा समाप्त थइ जाणी सोनुं, रुपुं, सेनावाहन, धनधान्य, कनकरत्न, तथा दरेक कीमती द्रव्य छोडी (दानार्थे) अर्पण करी, दान दर, शीयाळाना पेला मासमा पेले पक्षे मागसर वदि १०ना दिने उत्तरा फाल्गुनी नक्षत्रना योगे दीक्षा लेवानो अभिप्राय कर्यो.
ते पछी भगवाननो निष्क्रमणाभिप्राय जाणीने चारे 'निकायना देवो पोतपोताना रूप, वेष तथा चिन्हो धारण करी सघळी रुद्धि, श्रुति, तथा वळ साथै पोतपोताना विमानोपर चडी बादर पुद्गलो पलटावी सुक्ष्म पुद्गलोमां परणभावी उंचे उपडी अत्यंत शीघ्रता अने चपकतावाळी दिव्य' देवगतिथी नीचे उतरता तिर्यक्लोकमां असंख्याता द्वीप समुद्र उल्लंघीने ज्यां जंबूद्वीप छे, त्यां आवी क्षत्रियकुंड, नगरना इशान कोणमां उतावळ । भवी पहोंच्या.
k
त्यारवाद शक नामे देवना इंद्रे धीमे धीमे विमानने त्यां थापी, धीमे धीमे तेमांथी उतरी, एकांतें जइ मोहोटो वैक्रिय समु दात करी एक महान मणि -- सुवर्ण तथा रत्नजडित, शुभः मनोहर रूपवाएं देवच्छेदक (ओरडो) विकु
(चना)
सूत्रम्
।।११००॥
