________________
आचा
ॐॐ
।१०८७॥
तथा अणसर विगेरे तपस्यामा पोतानुं बळ अने वीर्य न गोपवतां उत्साह राखवो अने लीधेला तपने पुरो पाळवो.
"तित्थयरो चउनाणी सुरमहिओ सिज्झिअन्वयधुवम्मि । अणिमूहिअबलविरिओ सव्वत्थामेसु उज्जमइ ॥१॥ - सूत्रम् कि पुण अवसेसेहिं ‘दुक्खक्खयकारणा सुविहि एहि । होइ न उज्जमिअव्वं सपच्चवायंमि माणुस्से ? ॥२॥" तीर्थकर दिक्षा लेतांज चार ज्ञानी थाय छे, देवता पूजे हे, निश्चमोक्षमा जवाना छे, आटलुं छतां. पण पोतार्नु घातीकर्म खपाववा बळ वीर्यने न गोपावतां अघोर तपश्चर्या करे छे. तो ते सिवायना वीजा सारा साधुभो दुःखनो क्षय करना अने मनुष्य जीवन | अनेक विघ्नोवाळ ळे तो तेमणे शामाटे पुरो उद्यम न करवो जोइए ? आवी तपनी भावना भाववी, संयम भावना इंद्रियो अने मनने वश राखवा माटे छे तथा संघयण ते वर्ज रुपम विगेरेमा तपनो निर्वाह थइ शके तेवी भावना भाववी.
आ प्रमाणे वार भावनाओ भाववाथी आत्म निर्मळ थाय छे, एम भावनार्नु स्वरुप अनेक प्रकारे थाय छे ते शि योने जाणवा * माटे लख्यु छे. पण चालु वातमां तो चारित्र भावना साथे प्रयोजन छे, माटे वीर प्रभुनुचरित्र नियुक्तिनो अनुगम कहीने मूत्रन । उच्चारण करतां कहे छे.
महावीर प्रभुनु चरित्र. तेणं कालेणं तेणं समएण समणे भगवं महावीरे पंचहत्थुत्तरे यावि हुत्था, तंजड़ा-इत्युत्तराई चुए चइता गम्भं वकंते हत्थुचराहिं गब्भाओ गन्भं साहिरए हत्थुत्तराहि जाए इत्युत्तराहि मुंडे भविता आगाराओ अणगारियं पब्बइए हत्युत्तराहिं कसिणे पडिपुन्ने अव्वाघाए निरावरणे अणंते अणुत्तरे केवलवरनाणदंसणे समुप्पने, साइणा भगवं परिव्वुए (मू० १७५) , ते काळ ते समय एटले विक्रम संवतना ४७० वरस पहेला महावीर प्रभुनो जन्म थयो एवी हालनी गणतरी छे अने नव
COLOCA-
A
ब-
ब-
RRES
ब-
र
