________________
आचा०
॥३०२॥
****CHOGOROSO
शरीर संकोचाइ गयु.टीआ लथडवा लाग्या. दांत पडी गया. आंखोनुं तेज गो. मोढांमाथी लाळ पडया लागी. सगां वहालां कहेलं करतां नथी. अने पोतानी स्त्री पण जोइती मागणी स्वीकारती नथी. आ हाहाहा! बुढा थएल पुरुषने अशक्त थतां पुत्र पण अपमान करे छे. ते कष्टदाइ बुड्ढापाने धिक्कार हो-(विगेरे जाणवु.) आप्रमाणे बुड्डापाथी हारेलाने सगां वहालां निंदे छे.अने ते पण गभराएलो वे वाकळो बनीने वीजालोको आगळ पोतानाघरनी निंदाकरे छे. मूळ सूत्रमा "सो वा" इत्यादि शब्दो छे. ते पहेलांनी अपेक्षाए वीजो पक्ष सूचवे छे. एटले एम जाणवू के सगां वहालां अपमान करे छे. अथवा पोते बुड्ढोथतांदुःखने लीधे सगांवहालांनी निंदा पारका आगळ पोते करे छे. अथवा पोते गभरामणथी सगांनुं अपमान करेछे.
कदाच कोइए पूर्वे धर्म आराध्यो होय तेवानुं धर्मात्मा जीवो बुढापामां अपमान न करे तो पण तेनु दुःख दूर करवाने तेओ समर्थ थता नथी तेवू सूत्रकार कहे छे. "के तारा छोकरा तथा बहुओ तने तारवा माटे शक्तिमान नथी अथवा तने शरण आपवा योग्य नथी तेमज तुं पण तेओने तारवाने समर्थ नथी नेम शरण आपवा योग्य नथी (आपदामांथी वचावे ते त्राण छे) जेम महा श्रोतवडे (पाणीना पूरमां सारा नाविकने आश्रयी जे नावमां बेसाय तो पार उतराय) जेनो आश्रय लइने बेसीए अने भय न आवे ते शरण छे किल्लो अथवा पर्वतने आश्रये बचे अथवा शूर पुरुप गामने वचावे ते शरण छे. “जन्मजरामरणभये, रभिद्रुते व्याधिवेदनाग्रस्ते । जिनवरवचनादन्यत्र, नास्ति शरणं कचिल्लोके ॥ १॥" ___ जन्म जरा अने मरणना भयथी पीडाएला अने रोगनी वेदनाथी घेराएला पुरुषने जिनेश्वरना वचनथी बीजं कंइ शरण आ
RAHASASHRECHARE
