________________
आचा०
***२
॥९७८॥
ससीसोबरियं काय पाए य पमज्जिय २ तओ संजयामेव बहु० दुरूहित्ता तओ संजयामेव, बहु० सइज्जा॥ (मू० १०८)
ते साधु-साध्वीए बहु पामुक (निर्दोष) जग्यामा संधारो पाथरीने तेमांज पोते यतनाथी शयन करवू पण ते साधु-साध्वी प्रथमथी ते शय्यामां सुवा पहेलां पगथी माथा सुधीनी जग्या पूंजीवी तथा पोतार्नु आलुं शरीर तथा पग प्रमार्जीने बहु संभाळीने है यतनाथी सु. हवे सुतेलानी विधि कहे छे,
॥९५ से भिक्खू वा बहु० सयमाणे नो अन्नमन्नस्स हत्थेण हत्थं पाएण पायं कारण कायं आसाइज्जा, से अणासायमाणे तओ संजयामेव बहु० सइज्जा ॥ से भिक्खु वा उस्सासमाणे वा नीसासमाणे वा कासमाणे वा छीयमाणे वा जंभायमाणे वा उड्डोए वा वायनिसग्गं वा करेमाणे.पुब्बामेव आसयं वा पोसियं वा पाणिणा परिपेहित्ता तओ संजियामेव ऊससिज्ज वा जाव वायनिसग्गं वा करेजा।। (सू० १०९)
ते साधु विगेरेए पोते संथारामां सुता एक बीजा साधुने हाथ पगथी के कायाथी अडकवू नहिं. ते प्रमाने अडक्या विना सुq ( आमां सूचव्यु के साधुए बनेना हाथ न पहोंचे तेटले दूर संथारो करवो) तथा साधुए श्वासोश्वासलेतां, खांसी आवतां, 8 छींक खातां, बगासु आवतां, ओडकार आवतो अथवा वायु संचार थतां प्रथम पोताना हाथ वडे यतनाथी मोई के ते जग्याने सहेज || ढांकीने करवू ( आ सूत्रमा मोडं उघार्यु राखी बगाj खातां उडतां जंतु घुसी जवावाथी उलटी थाय, अथवा पोतानो खराव वास जोरथी नीकळतां बीजाने कलेश थाय, नीवली जग्या ढांकवानुं कारण जोरथी वा संचार थतां रोगादि कारणे कपडां खराव थतां अटके,) . हवे'समान्यथी शय्याने आश्रयी कहे छे.
..
57