________________
च०
॥ ९६३॥
आ प्राये सुगम फक्त विशेष आ छे के, पांच प्रकारना निर्ग्रथो शाक्य तापस गैरीक अने आजीविकएवा श्रमणो माटे कल्पीने बनावेल वसति होय, तो ते सावध अभिधान वसनि धाय, छे, आ अकल्पनीय छे, पण विशुद्ध कोटी छे, आमां स्थान करतां सावध क्रिया थाय छे. 'हवे महांसावद्य वसतिनुं वर्णन करे छे.
इह खलु पाईणं वा ४ जाव तं रोयमाणेहिं एवं समणजायं समुद्दिस्स' तत्थ २ अगांरीहिं अंगाराई चेइयाई भवन्ति, तं० आएसणाणि जाव गिहाणि वा महया पुढविकायसमारंभेणं जाव महया तंसकायसमारंभेणं महया विरूवरूवेहिं पावकम्मकिच्चेहि, तंजा—छायणओ लेवणओ संथारदुवारपिहणओ सीसोदए वा परहृवियपुव्वे भवइ अगणिकाये वा उज्जालिपुव्वे भवइ, जे भयंतारो तह० आसणाणि वा० उंवागच्छंति इयराइयरेहिं पाहुडेहिं दुपक्ख ते कम्मं सेवंति, अयमांसो ! महासावज्जकिरिया यावि भवइ ८ ॥ ( सू० ८५ )
अहीं एक साधर्मिक (साधु) ने उद्देशीने कोई गृहपति विगेरेए पृथ्वीकाय विगेरेनो संरंभ समारंभ आरंभ विगेरे कई पण महान आरंभ करीने जुदा जुदा पाप कृत्योवडे एंटले छापरुं ढांक, लोंपाववु, संथारा माठे वारणुं ढांकवा माटे, विगेरे प्रयोजनने उद्देशीने प्रथम काचु पाणी नांखे, अथवा अग्नि प्रथम बाळे, विगेरेथी आरंभ करेला मकानमां स्थान विगेरे करतां वे पक्षनुं कर्म सेवन करे छे. ते आ प्रमाणे - आधाकर्मी वसतिना सेवनथी गृहस्थपणुं अने तेमां ममत्वना कारणे राग द्वेषपणुं छे, तेथी तथा इर्यापथ अने सांपरायिक इत्यादि दोषो छे. तेथी ते महासावद्य क्रियां अभिधान वसति छे."
2
"
Pare
सूत्रम्
॥९६३॥
