________________
सूत्रम्
॥९००॥
हरण विगेरेथी पूंज्या विना उघाडवु नहि, उघाडीने पेसे नहि, अने नीकळे पण नहि, तेना दोषो बतावे छे. गृहस्थने पे थाय ते में आचा०
६ घरमांथी वस्तु खोपाय तो साधुना उपर शंका आवे अने उघाडेला द्वारथी पशु विगेरे घरमा पेसी जाय, तेथी संयम अने
में आत्मविराधना थाय, हवे जो कारण होय, तो अपवादमार्ग कहे छे. ॥९००॥
ते घरमा जावानी जरुर होय तो तेना धणीनी रजा लइने आंखे देखीने ओघाथी पुंजीने बारणुं विगेरे उघाडे तेनो भावार्थ आछे.
पोते दरवाजो उघाडीने पेसवं नहि, जो मांदा आचार्य विगेरे माटे त्यां औपध विगेरे मळतुं होय, अथवा वैद्य त्यां रहेतो होय, अथवा दुर्लभ द्रव्य त्यां मळशे, अथवा ओछी गोचरी मळेली होय, एवां खास कारणो आवेथी दीधेला पारणा आगळ । उभो रहीने शब्द करे (वोलावे ) अथवा पोते संभाळथी पुजीपमार्जीने उघाडीने जवं.
त्यां प्रवेश थया पछीनी विधि कहे छे. से भिक्खू वा २ से जं पुण जाणिज्जा समणं वा माहणं वा गामपिंटोलगं वा अतिर्हि वा पुबपवि पेहाए नो तेसि संलोए सपडिदुवारे चिट्ठिज्जा, से तमायाय एगंतमनकमिज्जा २ अणावायमसंलोए चिटिज्जा, से से परी अणावायमसंलोए चिट्ठमाणस्स असणं वा ४ आटु दलइज्जा, से य एवं वइज्जा-आउसंतो समणा ! इमे भे असणे वा ४ सव्वजणाए निस? तं भुंजह वाणं परिभाएह वा णं, तं चेगइओ पडिगाहित्ता तुसिणीओ उवेहिज्जा, अवियाई एयं मममेव सिया, माइट्टाणं संफासे नो एवं करिजा से तमायाए तत्य गच्छिज्जा २ से पुवामेव आलोइआ-आउसंतो समणा ! इमे भे असणे वा ४ सव्वजणाए निसिढे तं भुजह वा णं 'जाव