________________
। सूत्रम्
७१॥
आचा०
पिंडना अधिकारथीज 'अनेषणीय' दोष संबंधी निषेध करवा कहे छे.
से भिक्खू वा० जाव समाणे असणं वा ४ अस्सिपडियाए एगं साइम्मियं समुस्सि पाणाई भूयाई जीवाई ॥८७१॥ . सत्ताई समारब्भ समुदिस्स कीयं पामिञ्चं अच्छिज्ज अणिसष्टं अभिहडं आहे? चेएइ, तं तहप्पगारं असणं वा ४
पुरिसंतरकडं वा अपुरिसंतरकडं वा बहिया नीहडं वा अनीहडं वा अत्तहियं वा अणचहियं वा परिभुत्तं वा अप- ' रिभुत्तं वा आसेवियं वा अणासेवियं वा अफामुयं जाव नो पडिग्गाहिज्जा एवं बहवे साहम्मिया एगं साहम्मिणि
बहवे साहम्मिणीओ समुहिस्स चत्तारि आलावगा भाणियव्वा ॥ (मु०६).
ते साधु गृहस्थने घेर गोचरी गयेलो होय ते नीचे बतावेला दोषोवालं अशन विगेरे न ले, 'असंपडियाए' ति--जेनी पासे | ख (द्रव्य) नथी ते अस्व (निग्रंथ) छे, एवा निग्रंथने कोइ भद्रक गृहस्थ जोइने विचार के आ निग्रंथ छे, माटे तेने माटे सचित्त * अनाज विगेरे आरंभ समारंभ करीने वहोरावीश, संरंभ, समारंभ ने आरंभर्नु स्वरूप आ प्रमाणे छे.
संकप्पो संरंभो परियावकरो भवे समारंभो । आरंभो उद्दवओ सुद्धनयाणं तु सम्वेसि ॥१॥ - संकल्प करवो ते संरंभ छे, परिताप करनारो समारंभ छे. अने उपद्रव करीने कराय ते वधा शुद्ध नयोमां आरंभ मुख्य छे,
आ प्रमाणे समारंभ विगेरेने आचरीने आधाकर्म [साधु माटे रसोइ] बनावे, एनाथी बधी अशुद्ध कोटी लीधी तथा क्रीत-ते मूल्य है। Wआपीने लेवू; पामिच-ते उछीतुं लेबु, आछेद्य-ते बलजबरीथी छीनवी लेवू, अनिसृष्ट-ते तेना बधा मालीके मळीने न आपेलं
चोलक' विगेरे छे; अभ्याइत गृहस्थे दुरथी लावी आपेलं, आq वेचातुं विगेरे लावीने आपे, आ वाक्यथी वधी विशुध्धकोटी
