________________
सूत्रम् ८४५॥
जोइने तेमने खावा पीवामां अडचण न पडे तेवी रीते इमेशां पोते धीरे धीरे गोचरीने माटे.चाले छे. [१०] आचा०
| अदुवा माहणं च समणं वागाम पिण्डोलगं च अतिहिं वा;। सोवागमूसियारिं वा कुक्कुरं वावि विट्टियं पुरओ वित्तिच्छेयं वजन्तो तेसिमप्पत्तियं परिहरन्तो; । मंदं परकमे भगवं अहिंसमाणो धासमेसित्था ॥१२॥
__ अथवा ब्राह्मणने लाभ माटे उभेलो जाणीने तथा वौद्ध मतना साधु आजीविक [गोशाळाना मतना] साधु तथा परिबाट तापस 2 | अथवा पार्श्वनाथना अनुयायी जैन साधुमाथी कोइपण होय, अथवा गामना भीखारीओ जे होजरी भरवा माटे भटकता होय, अ
थवा कोइ अतिथि [परोणा] मुसाफर होय, तथा चांडाळ के बीलाडी कूतरुं के कोइपण माणी मोढा आगळ उभेलं होय तो [११] 18 है तेमनी वृत्तिने छेदवा विना अने मनमाथी दुान काढीने तेमने जरा पण त्रास आप्या विना भगवान् मंद मंद चाले छे, तथा पर एवा कुंथुवा विगेरे नाना जंतुओने दुःख दीधा विना पोते गोचरीमा फरे छे. (१२) अवि सुइयं वा सुकं वा सीयं पिंडं पुराणकुम्मासं । अदु बुक्कसं पुलागं वा लछे पिंडे अलके दविए ॥१३॥ अवि झाइ से महावीरे आसणत्थे अकुक्कए झाणं । उड़ अहेतिरियं च पेहमाणे समाहिमपडिन्ने ॥१४॥
दहीं विगेरेथी भोजन भीजावेलुं होय, तेमज वालचणा विगेरे मुकुं होय, अथवा ठंड होय अथवा घणा दिवसना रांधेला जुना कुल्माष होय अथवा बुक्कस ते जुनुं धान्य के भात विगेरे होय' अथवा जुनो साथवो बोरकुट विगेरे होय, अथवा घणा | दिवसर्नु भरेलुं गोरस अने घउना मंडक (देवर) होय, तथा जवना निष्पाव विगेरे पुलाक होय, ए प्रमाणे ठंडो उनो सारो
