________________
दुःख सहेनारा भगवान केवी रीते हता ते दृष्टौतथी बतावे छे. आचा०
18 सूरो संगामसीसे वा संवुडे तत्थ से महावीरे । पडिसेवमाणे फरुलाई; अचलें भगवं रीयित्था ॥१३॥ ॐ सूत्रम् ॥४०॥ एस विही अणुकतो, माहणेण मईमया । बहुलो अपडिन्नेण, भगवया एवं रियति ॥१४॥ ॥८४०॥
| जेम संग्रामना मोखरे शूरवीर पुरुष शत्रुना सैन्यना भाला विगेरेथी भेदावा छतां पण वखतर पहेरेलु होवाथी पाछो हठतो नथी, तेज प्रमाणे भगवान महावीर पण ते लाढ विगेरे देशोमां परिषहरुप शत्रुओए पीडा करवा छतां पण कठोर परीपहोना दुःखोने मेरु माफक निष्कंप बनीने धीरजवडे संवृत्त अंगवाला बनीने सहेता ज्ञान दर्शन चारित्ररुप मोक्ष मार्गमां विचरे छे. (१३) आज प्रमाणे गया उद्देशामां बतान्या प्रमाणे बुद्धिमान भगवान महावीर कदाग्रह विना दुःखो सहेता विचर्या
नवमा अध्ययननो त्रीजो उद्देशो समाप्त थयो.
चोथो उद्देशो कहे छे. त्रीजो उद्देशो कहीने हवे चोथो कहे छे, तेनो आ प्रमाणे संबंध छे के त्रीजा उद्देशामां भगवाने सहेला उपसर्ग परीपहोनं वर्णन छे, अने आ उद्देशामां पण रोग आतंक पीडा आवतां पण तेनी चिकित्सा (उपाय) छोडी दइने भयंकर रोग उत्पन्न थया छतां पण बरोबर सहेता, अने एकांत तप चरणमा उद्यम करता, ते वतावशे. आ संबंधे आवेला उद्देशानुं आ प्रथम सूत्र :