________________
सूत्रम्
स्सन्ति सम्वे ते सोवही धम्मो देसिअन्योतिकटु तित्थधम्मयाए एसाऽणुधम्मिगत्ति एंगं देवसमायाए आचा०
पव्वइंसु वा पव्वयंति वा पव्वइस्सन्ति व " ति, ते हुँ कहुं छु, पूर्वे जे अनन्ता तीर्थङ्करो थया जेओ हाल उत्पन्न याय छे. अने भविष्यमा थशे. जेमणे दीक्षा लीधी छे अने भविष्यमा लेशे. तेओ वधाए उपधिवाळो धर्म शिष्यो माटे बताववो एम विचारी पोते आ धर्मनो मारग छे एम जाणीने एक देव
ઝિu૮૨૮ दृष्य इन्द्र पासे दीक्षामां लीधु छे. वर्तमानमाले छे अने भविष्यमा लेशे. वळी का छे के
गरियस्त्वात्सचेलस्य, धर्मास्यान्यैस्तथागतैः । शिष्यस्य प्रत्ययाच्चैव, वस्त्रं दधे न लज्जया ॥१॥ वस्त्र सहित साधुना धर्मनु विशेषपणु होवाथी बीजा तीर्थङ्करोए पण शिष्यना विश्वास माटे वस्त्र धारण कयु छे. पण लज्जाने माटे धारण कयु नथी. तथा भगवाने दीक्षा लीधा पछी जे देवता संबंधी सुगंध पट लागेल इतो (देवताए सुगंधीतुं विलेपन कयु | है हत) तेथी तेनी सुगंधीथी खेचाइ आवेला भमरा विरोरे भगवानना शरीरने दुःख आपता हता ते बतावे छे. चार महीनाथी पण वधारे
घणा प्राणीओ भमरा विगेरे शरीरमां डंख मारता हता अने मांस लोहीना अर्थी बनीने करडीने आम तेम दुःख देता हता ( ते / 18| प्रभुए समभावे सद्यु.) ०-भगवान पासे क्यां मुधी ते देव दृष्य वस्त्र रघु.
उ-ते इंद्रे आपेलुं वस्त्र एक वरसथी कांइक अधिक मास सुधी रा त्यां सुधी भगवान कल्पमा रह्याछे. माटे त्याग्यं नहीं. त्यार पछी वस्त्रने त्यागनारा यया अर्थात् भगवान वस्त्र त्यागीने अचेल थया, अने ते सुवर्ण वालुका नदीना पूरमां आवेला कांटामां भरायलं ब्राह्मणे लीधुं, वळी
55*552825ॐॐॐ
