________________
जो जइया तित्थयरो, सो तइया अप्पणो य तित्थम्मि । वण्णेइ तबोकम्म, ओहाणमयंमि अज्झयणे ॥२७६॥', ' . जे समये जे तीर्थकर-उत्पन्न थाय छे, ते पोताना तीर्थमां आचरनो विषय कहेवाने छेवटना अध्ययनमा पोते करेला तपर्नु सत्रम्
वर्णन करे छे, (के वीजा जीवोने पण तेम करवानी रुचि थाय) आ बधा तीर्थकरोनो कल्प छे, अहीं तो उपधान श्रुत नामर्नु छेलु ।।८०९॥ अध्ययन [ने विषय छे, तेथी तेने उपधान श्रुत कहे छे. कोइने शङ्का थाय के जेम वधा तीर्थकरनें केवळ ज्ञानं समान छे, तेम ४८०५॥ | तप अनुष्ठान समान छे, के ओछु वधतुं छे ? ते शङ्कान निवारण करवा कहे छे ।
सव्वेसि तवोकम्मं निरुवसगं तु वण्णिय जिणाणं; । नवरं तु वद्धमाणस्स, सोवसग्गं मुणेयध्वं ॥२७७|| तित्थयरो चउनाणी सुरमहिओ सिज्झियब्वय धुवम्मि; । अणिगृहियबलविरिओ, तवोविहाणमि उज्जमइ ॥२७८॥
किं पुण अवसेसेहिं दुक्खक्खयकारणासुविहिएहि । होइ न उजमियव्वं सपच्चवायंभि माणुस्से ? ॥२७९॥ . (त्रणे गाथानो अर्थ सरळ होवाथी टीका नथी तो पण टुंकामां लखीए छीए)
बधा तीर्थङ्करोनो तप शास्त्रमा उपसर्ग रहित वताव्यो छे [पार्श्वनाथनो थोडो होवाथी गण्यो नथी] पण वर्द्धमानस्वामिनो तप | 18| उपसर्गवाळो जाणवो. (तेमने संगम देवता विगेरेना घणा उपसर्ग आवेला छे, (२७७) .
तीर्थकर दीक्षा लीधा पछी तुरत मनःपर्यवज्ञान प्रकट थतां चार ज्ञानवाला याय छे, देवताओथी पूजाय छे, निश्चये मोक्षमा जनारा छे, तोपण पोतानुं वळ वीर्य न गोपवतां तप विधानमा उद्यम करेछे, (२७८) तो बीजा समान्य-गीतार्थ साधु विगेरे एक (तपनो फायदो जाण्या पछी) अने मनुष्यपणानुं जीवन सोपक्रम (विघ्न। वाळु होवाथी शा माटे तपमा यथाशक्ति उद्यम न करवो?
ASISACANAISASSISESPOSANESS
