________________
आचा०
विहमाइए तत्थावि तस्स कालपरियाए सेऽवि तत्थ विअंतिकारए, इच्चेयं विमोहायतणं सूत्रम् ॥७६५॥ हियं सुहं खमं निस्सेसं आणुगामियं तिबेमि [सू० २१५] ८–४ ।विमोक्षाध्ययने चतुर्थ उद्देशकः॥ 8/
P७६५॥ (णं वाक्यनी शोभा माटे छे) जे भिक्षुने मंद संहनना कारणे आवो अध्यवसाय थाय, के हु रोग आतंकथी अथवा ठन्ड विगेरेना कारणे अथवा स्त्री विगेरेना उपसर्गथी मारुं आ शरीर त्याग, ते श्रेय छे, पण ठन्ड विगेरेनु दुःख के भाव ठन्ड ते स्त्री विगे
रेनो उपसर्ग सहन करवा हूँ शक्तिवान नथी; तेथी, मारे भक्तपरिज्ञा इंगित मरण अथवा पादप उपगमन उत्सर्गथी मरण करवा टू योग्य छे.पण,मारे आ अवसरे तेवु कर बनी शके तेवू नथी.कारण के,तेमां अमुक समय सुधी काळ क्षेप करवो जोइए.ते उपसर्ग MI माराथी सहन थाय तेम नथी; अथवा, रोगथी वेदना घणो काळ सहेवाने हुँ शक्तिमान नथी. तो मारे हमणा अपवादनु वेहानस || अथवा गार्द्धपृष्ठ मरण स्वीकारQ योग्य छे. पण, जे उपसर्गथी पीडायलोहोय ते पाप सेवq तेने योग्य नथी तेवू बताववा कहे छे:-12
___'स' ते साधुने वसु-द्रव्य (संगम) छे, ते संयमवाळो होय ते वसुमान् छे. तेने अनुक्रमे सिद्धांतनुं ज्ञान प्राप्त थवा छतां, कोइ81 स्त्रीना कटाक्षनो उपसर्ग संभव यतां पण, ते न सेववाथी आवृतो' (आ समंतात व्यवस्थित चारे बाजुथी मर्यादामा रहेलो ते) आकृत छे, अथवा वायु विगेरेथी थयेल ठन्डो स्पर्श जे दुःख आपनार छे, तेनी चिकित्सा न करवाथी वसुमान् सिद्धांतथी प्राप्त करेल ज्ञानवाळा आत्मा बडे व्यवस्थित छे, तेवो उपसर्ग आवतां वायु विगेरेनी ठन्डी वेदनाने सहन न करी शकवाथी शुं करे ? ते कहे छे. ('हु' अव्यय हेतुना अर्थमां छे.) जेथी, घणो काळ वायु विगेरेनी ठन्डी वेदनाने सहन न करी शकवाथी अथवा, जे कारणथी ,
