________________
सूत्रम्
आचा०
राखे, तो, साधुनो निर्दोष संयम वतावबो; पण तेम न होय तो, मौन राखीने पोताना आत्मानुं हित विचारतो पिंड विशुद्धि विगेरे.
| आचारना विषयने उद्गम दोष विगेरेथी दोपित छे के नहि ? एम बीजाथी पूछी लइने सम्यक् शुद्धि विचारे.'प्र०-केवो बनीने ? ॥७५३॥ उ.-आत्म गुप्त ते, सदा पोताना संयममां उपयोग राखनारों बनीने विचरे. आ में नथी का नेतुं सुधर्मास्वामि कहे छे. ॥७५३॥ 18 'बुद्धैः' ते कल्प्य अकल्प्यनी विधि जाणनारा तीर्थड्वर विगेरेए उपर बतावेलु कयु छे. तथा हवे पछीनु पण तेमनु कहेलं छे.
से समणुन्ने असमणुनस्स असमणं वा जाव नो पाइजा नो निमंतिजा नो कुज्जा वेयावडियं परं आढायमाणे तिबेमि (सू० २०५)
फक्त, गृहस्थ अथवा कुशीलीया पासेथी अकल्प्य एम जाणीने आहार विगेरेन ले. तेमज, उत्तम साधु ढीला साधुने पूर्वे बतावेल आहार विगेरे पोते पण जे शुद्ध लावेलो होय ते न आपे; अथवा, तेवा पतितो बहु आदरपानथी आहार विगेरे आपे; अ-181 थवा बीजी रीते ललचावे; तो पण, तेमनी वैयावच्च न करे; त्यारे पोते केवो बने ? अने कोनी वैयावच्च करे ते कहे छे:
धम्ममायाणह पवेइयं माहणेण मइमया समणुन्ने समणुन्नस्स असणं वा जाव कुज्जा वेयावडियं परं आढायमाणे (सू० २०६) त्तिबेमि ॥८-२॥ .
सुरु कहे ठे-हे शिष्यो ! तमे केवळी वर्द्धमान स्वामिए कहेला दान धर्मने जाणो, समनोज्ञ साधु ते योग्य विहार करनारो होय ते अपर समनोज्ञ चारित्रधारी संविग्न होय, समाचारीमा रही साथे गोचरी करतो होव, तेवाने अशन विगेरे चार प्रकारनो
AISE-RE
।