________________
आचा०
॥७३३॥
ज्जवसिए लोए अपज्जवलिए लोए सुकडेन्ति वा दुक्कडेति वा कलाणेति वा पावेत्ति वा साहूत्ति वा असाहुत्ति वा सिद्धित्ति वा असिद्धित्ति वा निरएत्ति वा अनिरएति वा, जमिणं विपढिन्ना मामगं धम्मं पन्नवेमाणा इत्थवि जाणह अकस्मात् एवं तेर्सिनों सुथक्खाए धम्मे नो सुन्न धम्मे भवइ ( सू० १९९ )
आ मनुष्य लोकमां केटलाक पूर्वे करेल अशुभ कर्मनो विपाक जेमने छे. तेवा निर्भागी जीवोने मोक्ष माटे जे आचार छे, तेसारी रीते हृदयमां ठस्यो नथी, ते अपरिणत आचारवाळा जेवा होय, ते कहे छे:
ते आचारनुं स्वरुप न जाणनारा गोचरीमां नाह्या बिना परसेवान । मेलना परिषदथी कंटाळेला जे साधुओ छे; तेमने सुख विहार करनारा बौद्ध मत विगेरेना साधुओए पोताना जेवा विचारवाळा बनावेला छे. तेथी, जैनसाधुओ पण, तेनी सोबतथी संय| ममां शिथिल थइ आरंभना अर्थी वने छे, अथवा ते शक्य विगेरेना साधु, अथवा जे कुशील छे, तेओ सावध आरंभना अर्थी छे. तेज प्रमाणे मठ, आराम, तळाव. कुवा बनाववा पोताने माटे रांधेलुं खानारा विगेरे साधुओ बोले छे के, प्राणीओने मारो, आ प्रमाणे बीजा पासे मरावता; अने मारनारनी अनुमोदना करता; अथवा वीजानुं द्रव्य लेवाथी कडवं फळ छे. तेने विसरीने, तथा जेना शुभ अध्यवसायो ढकाइ गया छे. तेओ चोरीनुं द्रव्य ले छे. वळी, पहेला त्रीजा व्रतमां थोडं कहेवानुं होवाथी तेने प्रथम कही बीजा- महाव्रतनुं वधारे कहेवानु' होवाथी वीजा व्रतनो उपन्यास हवे करे छे. [अथवा ए अव्यय बीजो पक्ष बतावे छे. ते कहे छे.]
अनुष्ठान रूप
सूत्रम्
॥७३३ ॥
