________________
ल.
भत्त परिना इंगिणि पायवगमणं च होइ नायब्वं । जी मरइ चरिममरणं भावविमुक्ख वियाणाहि ॥२६६।। आचा०
भक्त (भोजन)नी परिज्ञा पच्चख्खाण) अणसण ते भक्त परिज्ञा छे, तेमांत्रण प्रकारनो आहार त्यागीने फक्त अचित्त पाणीनी छुट राखीने अणसण करे, पण ते शरीरनी वैयावच्य करवा दे, अने ते धैर्यता तथा मजबूत संघयणवाळो होय, ते जेम पोताने
15 सूत्रम ॥७२४॥ समाधि रहे तेम अणसण करे.
७२४॥ ___ तथा इंगित प्रदेशमा मरण पाम, ते इंगित मरण छे. ते चार प्रक्रारना आहारनी निवृत्ति रुप छे. अने ते जेनु संघयण मजबुत न होय, ते पोतानी मेळेज पासुं फेरवर्तु विगेरे क्रिया करे, एम जाणवू. ते प्रमाणे चारे प्रकारनो आहार छोडीने तथा वधी क्रियाओ 2 तथा चेष्टाओ छोडीने एकांतमां शरीरनी वैयावच्च कराव्या विना झाडनी माफक स्थिर शरीर करवं. ते पादप उपगमन जाणq.
पण जे भव सिद्धिक जीव छे. ते छेल्ला अणसणने आश्रयीने मरे छे. अने तेथी उत्तम साधु जे मोक्षनी इच्छावाळो छे ते उपर बतावेला त्रण अणसणमांथी कोइ पण एक स्वीकारे छे, पण ते वैहानस विगेरे बाळ मरण (आपघात)थी मरतो नथी अने त्रण अण* सणमां थोडो भेद होवाथी त्रण प्रकारनुं भावमोक्ष एवं तुं जाण, हवे तेज मरणने सपराक्रम अने अपराक्रम एवा वे भेदे बतावे छे.
सपरिक्कमे य अपरिक्कमए य वाघाय आणुपुवीए । सुत्तत्थजाणएणं समाहिमरणं तु कायव्वं ॥२६॥ पराक्रम [सामर्थ्य बळ] जेने होय ते सपराक्रमीं कहेवाय, अने तेवी रीते मरे तो सपराक्रम मरण छे, तेना उलटापणामां अपराक्रम छे. एटले जंघा बळ क्षीण थतां भक्तपरिज्ञा इंगित मरण अने पादप उपगमन एम त्रण भेदवाळु अणसण छे. छतां पण ते पराक्रम सहित अने पराक्रम रहित एम दरेक बे प्रकारर्नु छे. अने ते दरेक भेद पण व्याघात अने ते रहित छे. तेमां सिंह अने
ECOGLE
