________________
आचा०
धर्म कहे; अथवा आत्मानी अशातना बे प्रकारे छे. द्रव्यथी तथा भावथी, द्रव्यथी जेम, आहार उपकरण विगेरे द्रव्यनी काल अति पातादि संबंधी आशातना (बाधा) न थायः तेम कहे. (लोकोने जमवानो वखत होय; तेटली मोडी वार सुधी कथा कहेतो, लो
सूत्रम् ॥७१३४ कोने शाम
४ कोने शरमथी न उठतां जमतां अंतराय थाय; अथवा शिष्योने गोचरी लावतां वहें वतां मोडं थतां, पोताने तथा बाळदृद्ध तपस्वी 8/७१३॥ समांदाने काळ उल्लंघतां बाधा थाय) ते आहार विगेरे द्रव्यमी बाधायी पोताना शरीरने पण पीडा थाय; तेथी भाव मलिन थतां
भावाशातना पण थाय, अथवा कहेतां गात्र भंग रुप भाव आशातना न थाय तेम कहे; तथा सांभळनारनी हीलना (निंदा) न करे;1 51 के, सांभळनारने क्रोध चडतां आहार उपकरण अथवा साधुना शरीरनी कोइ पण रीते पीडा करवामां तत्पर थाय तेम कथा न
करे, एथीज सांभळनारनी आशातना वर्जीने धर्म कहे, अथवा अन्य प्राणी भूत जीव सत्वोने वाधा न करे, ते मुनि पोतानी मेळे पोतानो रक्षक होवाथी अनाशातक छे. तेम बीजा क्रोधी न बनाववाथी पोते वीजानी आशातना करतो नथी. तेम कोइ आशातना करे तो तेनी अनुमोदना न करतो (बीजा) मराता पाणीओ भूतो जीवो सत्वोने पोताना तरफथी के पारका तरफथी पीडा न थायः
| तेवो धर्म कहे. जेमके कोइ लौकिक कुमावचनीक पासत्था विगेरेने दान आपवानी प्रशंसा करे, अथवा कुत्रा तळाव बनाववानी प्र-- IC
शंसा करे तो पृथ्वीफाय विगेरेने दुःख थाय, तेनो दोष साधुने लागे, तथा ते दाननी मिंदा करे तो ते बीना जीवोने दान न हो ID मलवाथी साधुने अंतराय कर्म बन्धावानो विपाक भोगववो पडे. का छे केः
जे उदाणं पसंसंति, वहमिच्छति पाणिणं । जे उणं पडिसेहिति, वित्तिच्छे करिति ते ॥१॥ जेओ साधु थइने असाधुना दाननी प्रशंसा करे छे. ते सावध होवाथी साधुओने प्राणीओना वधनो दोष लागे छे. अने ते
