________________
समत्र
॥६५५॥
आचा०1४ फासे पडिसंवेएइ, बुद्धेहिं एवं पवेइयं संति पाणा वासगा रसगा उदए उदएचरा आगास गामिणो
पाणा पोणे किलेसंति, पासलोए महब्भयं (सू० १७७) ॥६५५॥
(आचार्य शिष्यने कहे छे.) जे यथावस्थित (जेवो छे, तेवा) कर्मविपाकने मारी पासे तमे सांभळो. जेमके-नारकी, तिर्यच, नर, अमर, ए लक्षणवाळी चार गतिश्रो छे. तेमां नरकगतिमां, चारलाख योनियो, तथा २५ लाख कुल कोटिओ छे, अने ३३ सागरोपमनी उत्कृष्ट स्थिति छे, त्यां परमाधार्मिक देवतानी करेली वेदना छे, तथा परस्पर त्यां रहेला नारकीना जीबो (कुतरा माफक) एक बीजाने दुःख दे छे, तथा स्वभाविक पीडा त्यां जे थाय छे, ते आपणाथी कही शकाय तेम नथी. जो के, थोडामां कहेवानी इच्छाथी कहेवाना विषयने पूरो न कहेवाय; तोपण, त्यांना कर्मविपाक कहेवाथी जेम, पाणीओने वैराग्य थाय; तेम श्लोकोवडे वर्णन करे छे.
श्रवण लवनं नेत्रोद्धारं करक्रम पाटनं । ह्रदय दहनं नासाच्छेदं प्रतिक्षण दारुणम् ।।
कट विदहन तीक्ष्णापात त्रिशूल विभेदनम् । दहयवदनैः कर्पोरैः समन्त विभक्षणम् ॥१॥ कानने कापवा; आंखोना डोळा खेचीकाढवा, हाथपगने छेदवा; छातीने बाळवी; नाक छेदीनाखवू दरेकक्षणे भयंकर अवाज 10 करवो कटविदहन, तीक्ष्ण आपात, त्रिशुळथी भेदवू बळनां मोढांचाळा घोर-कक पक्षीपोथी वारंवार भक्षण करवू. आवी मोटी ४. वेदनाओ परमाधामीथी छे.
%ERAवव
4-SC
ACE
