________________
आचा०
॥ ५३७॥
छं ? एम विचारी यथाशक्ति तेमां यत्र कर, तथा जर एटल शरीरने जीर्ण बनावी दे, एटले तपवडे शरीर एवं कर के बुट्टापाथी जीर्ण जेवुं लागे, अर्थात् विगइनो त्याग करीने आत्मा (शरीर) ने दुर्बळ बनावी देजे. प्रश्न: - शा माटे ?
उत्तर:- जेम सार रहित ( सुकां ) लाकडांने हव्यवाह (अग्नि) शीघ्र बाळी मुके छे, ए दृष्टांतवडे उपदेश आपे छे के तुं कर्मनेवाळी मुक. एवं अत्त समाहिए'- उपर प्रमाणे आत्मा समाहित एटले ज्ञानदर्शन चारित्रवडे आत्मसमाहित ( समाधिवाळो ) छे ते आत्मसमाहित छे, अर्थात् शुभ व्यापारवाळो छे. ( अथवा व्याकरणना नियमथी विशेषणने प्रथम लेवाथी आत्मा समाहितने बदले ) समाहित आत्मारूप थाय छे, तेवो तुं वन. एटले जे अस्त्रि (स्नेहरहित वैरागी ) होय अने ते तप करे ते तपरूप अग्नि वडे कर्मरूप काटने वाली मुके छे, उपर कहेला मूत्रार्थने दृष्टांत तथा बोधने गाथावडे नियुक्तिकार कहे छे.
जह खलु झुसरं कह, सुचिरं सुक्कं लहुं डहइ अग्गी, तह गलु खवंति कम्मं, सम्मन्चरणे ठिया साहू ॥ नि. २३४ जेम सुका पोला लाकडाने अग्नि जलदी बाळे तेम उत्तम चारित्र पाळनारो साधु कर्मलाकडांने शीघ्र वाळे छे आ प्रमाणे प्रथम स्नेहरहित बनीने द्वेषनी निवृत्ति करवा कहे छे 'विगिंच कोहं' विगेरे कारणे अथवा आ कारणे अति क्रूर अध्यवसायवाळा क्रोधने छोड, अने क्रोधथी शरीर कंपे छे माटे कहे छे के तुं निष्कंप बनी जा शुं भावीने ? ते कहे छे:--
इमं निरुद्धाउयं संपेहाए, दुक्खं च जाण अदु आगमेस्सं, पुढो फासाई व फासे, लोयं च पासविफंदमाणं, जे निव्वुडा पावेहिं कस्मेहिं अणियाणा ते वियाहिय, तम्हा अतिविज्जो नो पडिसंज
सूत्रम्
॥५३७॥
