________________
आचा०
॥५३९॥
चिन्हरुप विष्टा अने पिशावने मेळवी विलेपन कर, तो शांति थशे. अने ते प्रमाणे पुत्रे न छुटके कर्यु त्यारे तेने शांति थइ, अने पिता मरीने सातमी नरकमां गयो. आ दृष्टांतथी पापी पोते दुःख भोगवे छे तेम तेनी हायपीट जोइ बीजां सगां पण दुःख भोगवे ! सूत्रम् छे ते बताव्यु) गुरु कहे छे:-हे शिष्य ! जेओ क्रोध विगेरे नथी करता ते केवां होय छे ? ते सांभळ. 'जे निव्वुडा' विगेरे, पण जेओ तीर्थकरना बोधथी निर्मळ हृदयवाला छे, तेओ विषय अने कपाय अग्निना बुझावाथी निवृत्त (शांत) थयेलां पापकर्ममां ॥५३९॥ निदान (वासना) रहित बनेला छे. तेओ परमसुखना स्थानने पामेला छे. अर्थात् औपशमिक सुखने भजनारा होवाथी प्रसिद्ध छे. । प्रश्न:-तेथी शुं समजवु ? उत्तरः-तम्हा विगेरे. ते रागद्वेषथी घेरायेलो दुःखी थाय छे, तेथी अति विद्वान् के जेणे, 18 शास्त्रोनो परमार्थ जाण्यो छे, तेवाए क्रोधाग्निवडे आत्माने वाळवो नहि. अर्थात् क्रोधादि आवतां तेने शांत (दूर) कर, ए प्रमाणे सुधर्मास्वामी जंबूस्वामीने कहे छे.
k
-
5
:: चोथो उद्देशो:: त्रीजो उद्देशो कहो, तेनो आ कहेवाता चोथा उद्देशा साथे आ प्रमाणे संबंध छे; गया उद्देशामां निरवद्य तप बताच्यो, अने ते संपूर्ण रीते सारा संयममा रहेला मुनिने होय छे, तेथी संयम बताववा चोथो उद्देशो कहे छे, तेनाआवा संबंधथी आवेला चोथा उद्देशानुं आ प्रथममूत्र छे.
आवीलए पवीलए निप्पीलए जहित्ता पुवसंजोगं हिचा उवसमं, तम्हा अविमणे वीरे, सारए
RRCRACKERLER
% 2
PE0
