________________
HASHASTRIA
॥४८१॥
सहिओ दुक्खमत्ताए पुट्ठो ना झंझाए, पासिमं दविए आचा०
लोकालोकपवं चाओ मुच्चइ (१२०) तिबेमि तृतीय उद्देशो ॥३-३॥ ज्ञानादि युक्त अथवा हितवालो उपसर्गथी आवेलां दुःख मात्रथी अथवा रोग थवाथी पीडातां व्याकुळ मतिवाळो न थाय ते । दूर करवा प्रयत्न न करे, अथवा इच्छेलं मळतां राग विकल्प नथा अनिष्ट मळतां द्वेष विकल्प न करे, अर्थात रागद्वेष बन्नेने तजे 18 (न सहेवाय तो मध्यस्थ बनी दवा करे, अने स्थविर साधुने योग्य उपायनो निषेध न होवाथी संतोषथी करे)
'वळी उपर कहेला वधा उद्देशाना रहस्यने समजीने करवू न करवू ते विवेकथी समजे! कोण? जे मोक्षमां जवा योग्य छे ते साधु, ए विवेकी साधु क्या गुणो मेळवे?
जे आलोकाय (देखाय) ते लोक छे, अने १४ रजु प्रमाण ते छे. लोकमां आलोक ते लोकालोक छे, तेना प्रपंचथी मुक्त ६ थाय छे. लोकमां प्रपच आ छे. पर्याप्त, सुभग दुर्भग तथा नारकीना जीवपणे ओळखाय एकेन्द्रियमां अपर्याप्त, एकेन्द्रिपणे ओळखाय Hए प्रमाणे बधो संसारी प्रपंच जाणवो. तेनाथी मुकाय एटले चौद राजलोकमां जीवोनुं जु, जुदुं रूप तेने मळतां ते नामे गणाय छे. तेवो पोते नहीं थाय,
आ प्रमाणे सुधर्मास्वामी कहे छे. त्रीजो उद्देशो अर्थथी समाप्त.
LEARNAG-4-%
L A
