________________
आचा०
॥४६७॥
RECECARAARAL
अथवा सन्धि एटले अवसर धम अनुष्ठान करवानो आव्यो-छे तेने जाणीने लोक एटले, १४ प्रकारनां जीबोने उपजवाना १४ स्थान छे, तेने जाणोने जीवोने दुःख देवानुं कृत्य न कर. (संधिना प्रण जुदा अर्थ बताव्या. प्रथममा विवर एटले वाकुं
सूत्रम् 6 अथवा फाट बताव्यु के, शत्रुथी घेरातां अजसर जोइने प्रमाद न करतां नासीजg; तेम मोह दूर थतां, संसारथी तरीजवू; बीजो अर्थ द॥४६७॥
सांधो बताच्यो. एटले, जेम गृहस्थो घरमा फाट पडे; तो, प्रमाद कर्या विना पुरीदे तेम साधुने पापना उदयथी चारित्रमा दोष x लागे; तो, तरत शुद्धि करीले. त्रीजो अर्थ अवसर को छे. एटले, धर्मना अवसरे धर्म करी बोजा जीवोने दुःख थाय ते कृत्य न करवू एम वताव्यु.)
वळी कहे छे के:-हे साधु ! तुं जेम, पोताना आत्माने सुख व्हालुं गणे छे, अने दुःख अमिय माने छे, तेवी रीते बहारनां जीवो उपर पण मानी ले; अने पोताना आत्मा समान मानीने बधां जीवो सुखना वांच्छक, अने दुःखना द्वेषी जाणीने तेओने न थइश; तेम बीजाओथी जुदा जुदा उपायोवडे तेमनो घात न करावीश.
जो के, वीजा मतना केटलाक साधुओ जीवदयाने मुख्य मानीने स्थूळसत्त्व (मोटा जीव अथवा हालता-चालता जीव) ने मारता नथी तोपण, तेओ पोताने माटे रंधावीने खाय छे तथा गृहस्थ माफक, वस्तुनो संचय करवाथी तेमना लीधे, सूक्ष्म (नाना जंतुओ, अथवा एकेन्द्रिय) जीवो विगेरे हणाय छे, तेथी तेओ घातक छे, एटले बीजा पासे हणावे छे, अने हणनारनी अनुमोदना करे छे. (माटे साधुए तेवो पण दोष न लागे: माटे, साधु माटे रांधेलो आहार न वापरवो तेम, संचय पण न करवो.) हवे एम बतावे छे के. उपर प्रमाणे त्रण करणथी हिंसा न करवी. तेटलाथी साधु न कहेवाय; पण जेमां, पापकर्मनुं न करवाचं कारण छे.
