________________
RS
सूत्रम्
C. I निश्चय वहेवार 'बे' नयने आश्रयी सम्यक आज्ञा मानवी के ज्ञानादि आलंबन 'ना' कार्यमां सत्यवढे सारां स्वभाववाळा साधुए थर्बु आचालाले पण कपटथी कंइपण खोटो आश्रय न लेवो.
तात्वीकज्ञान विगेरेना आलंबननी सिदिथीज मोक्षमार्गनी सिदिवाळा वाद्य अनुष्ठाननी सिदि छे, कारणके, बाह्यअनुष्ठानमां अ॥३७५॥8/नेकांतवाद, अने अत्यंतिपणुं न होवाथी समजबु. आज प्रमाणे करवाथी द्रव्यत्वनी सिद्धि थाय छे, अथवा सत्य नाम संयमर्नु छ,
॥३७५॥ है तेनावडे कार्य उत्पन्न थतां तेम नेम वर्त; अने तेनुं उत्सर्पण (वधq.) पण शक्तिने छुपाव्या विना निर्वाह करवो. अर्थात् शक्ति प्रमाणे :
संयम पाळवामां उद्यम करवो आना संबंधमां वृहदभाष्यकार कहे छे:3" कजं नाणादीयं सच्चं पुण होइ. संजमो णियमा । जह जह सोहेइ चरणं, तह तह कायवयं होइ ॥१॥"
ज्ञानादि कार्य ते सत्य ते; संयम छे, माटे जेम जेम चरण (चारित्र) निर्मळ रहे; तेम वर्तन करवू.
(उपर बतावेल टीकानां टीपणमां लीधुं छे, ) पण टीकानी गाथानो अर्थ नीचे मुजब छे. जिनेश्वरे मैथुन (स्त्रीसंग ) छोटीने बाकीचं जे कंइ कर्तव्य छे, तेमां कोइपण वातनी एकांत आज्ञा करवानी आपी नथी; तेम न करवानो निषेध पण कर्यो नथी. एमटले साधु शुद्ध बुद्धिए ज्ञानदर्शन-चारित्रनी वृद्धि माटे उपदेश आपे; अने पोते वर्ते. फक्त रागद्वेष विना स्त्रीसंग थाय नही; माटे तेनोज निषेध कर्यो छे. दोसा जेण निरुज्झति जेण जिझंति पुवकम्माइं । सो सो मुख्खोवाओ, रोगावत्थासुं समणं व ॥२॥” है।
CARRCAUS