________________
भव- सोहग्गमंजरी अन्ज तं सि तं पि हु सुदंसणो अज्ज | विहिओ मए वि एसो संजोगो पुन्नमंताणं ॥४३॥ * धर्मादेव ; भावना
पुरओ विही पमाणं तो सणियं दुग्गओऽवि पडिभणइ । अम्हे वि इमं भणिमो विही पमाणं अओ एत्थ', वामिछतप्रकरणे
तो पउमिणीए सद्देण लक्खिओ कोऽवि एस अन्नो त्ति । सोहग्गमंजरीए कन्ने कहियं तओ एयं ॥४५॥ । सुखप्राप्ती अह सणियमवकमिउं गयाओ गेहे पलाइउं तत्तो । सो उण सुदंसणो तत्थ नाऽऽगओ चिंतिउं किं पि। । श्री
श्रेष्ठिपुत्र
-कथा PE सोहग्गमंजरी वि हु थलगयसफरि व्व तलवेल्लीओ | काऊणं खणमेगं सयणतले पणवए ततो ॥४७॥ है.
मोत्तण धीरपुरिसे पहरसि अबलासु कन्नयासुतहा। निल्लज! अकरुण तुम सच्चं चिय जं अणंगोऽसि ।४८। । न कुलं न या वि सोलं न गुरुयणो नेय बंधवजणो वा । वयणिज्जं पिन गणियं न यावि सो पिययमो जाओ सो वि न दिट्ठो जेणं परिणीया तंमि अंधयारम्मि । नणु विनडियम्मि विहिणा न कन्नया नेय परिणीया : मज्झ अउन्नाए तह वालेहिं वि जमिह गिजए लोए । तं सच्चं चिय जायं न य जारो नेय भत्तारो ॥५१॥ इच्चाइ विलवमाणी भणिया सा पामिणीइकिंसुयणु!। पलवसिएवं? न हि तुज्झएत्थ दोसस्स लेसोवि . अवरज्झामि अहं चिय असिमिक्खियकारिणी जओ खित्ता । एरिसवसणसमुहे तुमं मए ऊसुयत्तेण ५३। ता किमिह विसाएणं अईयकजम्मि ? होसु तं धीरा । जं एत्थ पत्तयालं तं चिय अणुचिट्टियव्वं ति ५४ . इय कहमवि एवं सा संबोहेऊण पउमिणी तीसे । जणणिसयासे गंतं कहेइ तं वइयरं सव्वं ॥५५॥
॥४४२॥