________________
अशरणभावना
प्रकरण
भव
Sतावसभंडं गहिउं तत्तो संचल्लिओ स ताहिं समं । एत्तो रुक्खारूढेहिं चारपुरिसेहिं वाहरियं ॥२८॥ भावना आगच्छए रिसी सो तत्तो सह परियणेण भीयाओ। ताओ पलाइऊणं गयाउ इयरोऽवि पयमग्गं ॥२९
अणुसरमाणो वच्चइ न य मिलिओ ताण नेय पियरस्स । मग्गम्मि परिभमंतो दिट्ठो एक्कण रहिएण ॥३०
करुणाए तेण य रहे चडाविओ पुच्छिओ य तं कत्थ । वचिहिसि? तेण भणियं पोयणपुर - अॅजिस्सं महुरफलाई सच्चमिचाइ साहियं तस्स | रहियस्स य भजाए अभिमुहमेसो भणइ उज्जू ॥३२॥
ताय ! अभिवादएऽहं सा पभणइ पिययमं किमयं ति? | सो आह एस वसिओ निम्महिले आसमे निचं ॥३३॥ तो पियरं चिय जाणइ तेण तए न हु इमस्स रुसियव्वं ।
रहियस्सावि सयासम्मि मोयगा आसि पवर त्ति ॥३४॥ दिना तेण वि एए तस्स विमुक्को य परिसरे नेउं । पोयणपुरस्स मज्झै पत्तो गेहंगणे कह वि॥३५॥ वेसाए एक्काए लोयपसिद्धाए रिद्धिकलियाए । नरीवेसिणी य एक्का धूया तीसे घरे अत्थि ॥३६॥ नेमित्तिएण कहिओ पुव्वं पि हु सो पलोइओ ताहिं । वत्थाहरणेहिं विसिओ व ण्हाओ विलित्तो य। १ 'दे-वा०॥
॥१८॥