________________
पंचत्तमुवगए तम्मि अन्नया नीहरंतए बाहिं। सजरसरीर त्ति मिसं काऊण ठिया वह जेट्टा ॥३४॥
टंकाणं गहणत्थं जरो इमीओ त्ति ठाइ बीया वि ।
सेसाउ वि किं पि मिसं काऊण गिहे चिय ठियाओ॥३५॥ जा गहिऊण कुसिं जेहा पहावई जाव टंकगहणत्थं । ता धावइ बीया वि हु तइयचउत्था वि य तहेव ॥३६॥ |
बालेहिं वेढिऊणं आभिट्टाओ परोप्परं ताओ । अह एगाए भणियं पेच्छह ता टंकए तुन्भे ॥३७॥ जइ संति विभइऊणं तो गिहिन्जह तओ कयं एवं । लद्धो य निउलओ छोडिया य गंठीओ तुहाहिं ॥ पत्थरिऊणं चीरं जाव विरेयंति निउलयं तत्थ। ता खडहड त्ति निवडंति ठिक्करिओ चिय न उण टंका ॥ तोडियपणयं किह वाहियाउ अम्हे निएह सव्वाओ । अहवा जं अम्हाणं उचियं तं चिय कयं तेण ॥४०॥ एयं वोत्तु विलक्खाओ ताओ वचंति निययठाणेसु । इय वुडढत्ते पुत्ताइया वि पियरं परिहवंति ॥४१॥
॥ इति जिनदत्ताख्यानकं समाप्तम् ।।
तदेवं गर्भवासबालत्वतारुण्यवार्द्धक्यलक्षणासु चतसृष्वप्यवस्थासु चिन्त्यमानं मनुष्येष्वपि न
॥ २६३