________________
सुभवि
ययित रलखलंतगड़, हरिणमिहुणु ओसुन्न बुन्न भयनमइ । जाव नियइ तं बाल अवालमियंकमुहु, गरुयसिणेहुम्मिल फुल्लवयणंबुरुहु ॥ ६३ ॥ दिपुत्र्वमेयं नि कहिंतु बाहुलिय, जाइसरणकयसोयपमोयसमाउलिय । तावुभयकरपल्लव मोहतमावडिय, अहह ! म म त्ति भतहं सा भूमिहिं पडिय || ६४ || अह आउलपियपरियणकय वियणाणिलिण, आसासिय पियफरिससरिसचंदणजलिण | किं सामिण ! दइए । त्ति कंत परियणि भणिय, गिर निसुणंत समुट्ठिय गुरुसंभमभरिय ||३५|| ताव सिहिणसिहरोवरि दाहिण करु ठविवि, वामकरेण कडिछु विसंटुलु संठविवि । हिययायंकपयाससासपव्वालियई, अवहियकज्जु सलज्जु भणिजइ बालियां ॥ ६६ ॥ खणदं सिय सुरसिरिचित्थराई, खणसुन्नरन्नविरसाई । एयाई ताई कम्मिदयालिणो नाह ! ललियाई ||६७ ||
दहूण चित्त लिहियं मयमिहुणं सुहय ! हिययलिहियं व । जायें जाईसरणं इमो ता नाह ! साहेमि ॥६८॥
अवा ता न कहिस्सं, भुवणच्छरियं पि अत्तणो चरियं । परवसणदूमियमणा, इणमो ता नाह ! पुच्छिस्सं ॥ ६९ ॥
॥ १६७ ॥