________________
-
1
ग्यान साधु पासे | त० तेनी । क० कराववी । वे० वैयावच । जा० ज्यां सुधी । त० ते । रो० रोग । आ० आतंक रोगथकी । बि० न | मु० मृकाय । त्यां सुधी वैयावच करावे अने । त० ते वार । प० पछी । एटले रोगथी मुकाया पछी । त० ते ग्लानी स्वाधुने । अ० वं । ल० थोडं । ना० नाम मात्र । व० व्यवहार प्रायश्चितने विषे । प० स्थापवो । सि० होय ॥ १० ॥ मृळपाठ ॥ १० ॥ दित्तचित्तं निकखुं गिलायमीणं नोकप्पइ तस्स गणावच्छेइयस्स निजहित्तए अगिलाए तस्स करणि वेयावडियं जाव तो रोगायङ्कायो विष्पमुको, तओ पच्छा तस्स अहालहुसए नामं ववहारे पट्ठविय सिया ॥ १० ॥
भावार्थ ॥ १० ॥ जे कोइ दर्पवंत ( लाभथी गांडछा ) चित्त रोगे करी साधु ग्लानपणुं पाम्यो थको गणावच्छेदक कने आव्यो होय तेने गणावच्छेदके गच्छ थकी बाहार काढवो कल्पे नहीं पण निरोगी साधु कने तेनो रोग न मुकाय त्यां सुवी तेनी वैयावच करावबी ने रोग मुकाया पछी वैयावच कराववा माटे तेने नाम मात्र व्यवहार प्रायश्चित स्थापवो ॥ १० ॥ जल अधिष्टितकरी जे साधु ग्लान पामे ते आश्री कहे छे ||
1
1
अर्थ ॥ ११ ॥ ज० जना । आ० प्रभावे करीने । भि० साधु । गि० रोगी थइने गणावच्छेदक कने आवे तेने । नो० न | कु० कल्पे | त० ते | ग० गणावच्छेदके । नि० तेने गच्छ वाहार काढवो पण । अ० निरोगी साधु पासे । त० तेनी । क० कराववी । ये० वैयावच । जा० ज्यां लगे । त० ते । रो० रोग । आ० आंतक रोग थकी । बि० न । मु० मुकाय त्यां लगे । त० तेवार । प० पछी । त० ते ग्लानी साधुने । अ० घणी । ल० थोडी । ना० नाम मात्र । प० व्यवहार प्रायश्चिते । प० स्थापयो । सि० होय ॥ ११ ॥
人
