________________
ववहार० ॥९॥
वेयावमियं वविए वि परिसेवित्ता से वि कसिणे तत्थेव आहेयवे सिया. पुव्विं पडिसेवियं पुत्रिं आलोइयं पुष्विं पडिसेवियं पच्छा खालोइयं, पच्छा पडिसेवियं पु िालोयं, पच्छा परिसेवियं पच्छा आलोइयं. अपलिउञ्चिए अपलिउञ्चियं, अपलिउञ्चिए पलिउञ्चियं, पलिउञ्चिए अपलिउञ्चियं, पलिजञ्चिए पलिउञ्चियं. अपलिउञ्चिए अपलिउञ्चियं आलोएमाणस्स सङ्घमेयं सकयं साहयि जे एयाए पट्टवाए पट्ठविए निविसमाणे पडिसेवे से विकसिणे तत्थेव रुहे सिया ॥ १७ ॥
भावार्थ ॥ १७ ॥ जे को साधु साध्वी चार मासनुं, झाझेरुं चार मासनुं, पांच मासनुं, झाझेरुं पांच मासनं ए पाछळ कां ते प्रायश्चितनुं स्थानक मांहेलं अनेरुं (बीजु) प्रायश्चितनुं स्थानक सेवीने आलोवे, माया रहित आलोवतां थका सकळ संघनी सन्मुख परिहार तपने विषे ( सकळ साधुना सघ समक्ष तपने विषे स्थापवाथी वीजा एम जाणे जे अमे एहवो दोप लगाढशुं तो अमने पण एहवो भारे तप आवशे) स्थापे, स्थापीने तेनी वैयावच करावे. ते परिहार तपने विषे स्थाप्यो साधु वळी संपूर्ण प्रायश्चित लगाडे तो तेने त्यांज ते परिहार तप मांहि आरोपवो हवे वळी ते वावत विशेषे कहे छे. ते घणा दोष गाडी मां जे प्रथम दोप लाग्यो छे ते प्रथम आलोवे १, मथम दोष लाग्यो होय ते पछी आलोवे २, पछी दोप लाग्यो
उद्देसओ.! ॥ १ ॥
॥ ९
