________________
ववहार ॥१४४॥
पारणं करे अने जे जे मात्रु दीवसे आवे ते पीए ने प्रथम नानी पडिमामां कडं तेम ज्यां लगे आशाए पदिमा पाळीने विचरे । उद्देसओ.
पली पडिमा पूर्वधर वहे अने एवो बहेनार न होय तो शुं करे ते हवे सर्व साध आश्री कहे छे ।
अर्थ ॥ ४३ ॥ सं० संख्या। द० दात (भात-पाणी)नी। णं० वळी । ( साधुने पात्राना धरणहारने । ग्रहस्थना 13] कुल घरने विषे आहारने अर्थे पेठाने)। जा० जे । के० कोइ । अं० माहे । प० पात्रा (मांहे )। उ० (जमतां) उपाडयुं छे। S ० देवाभणी । ता० तेटली । इ० ते । द० दात । व० कहेची । सि० होय । त० ते वारे ते दात । से० ते साधुने । के० कोइ
एक दातार । छ० वांसनी छाबडीए करी । वा० अथवा । दू० वस्त्र करी । वा० अथवा । वा. चालणीए करी । वा. वळी। अंक पात्रा मांहिथी। प० पात्राने विषे जमवानी वस्तु देवा भणी पात्र उपायुं छे । उ० (आणीने) । उंचे हाथे । द० दीए ।
(ज्यां लगे धार तूटे नहि त्यां लगे एक दात कहीए)।सा० ते सर्वने । वि० णं वळी । सा० तेहने । ए० एक। द० दात । ४० कहेवी । सि० होय ( उपलं एक आश्री कड्यु । हवे घणाजण आपणो भाग एकठो करीने दीए ते आश्री कहे छे)। त०
त्यां । से० ते साधुने (भिक्षा अर्थे आव्या देखीने)।ब० घणाजण । भु० जमता होय । स० सर्वे । ते. ते । स० पोते पोतानो । पि० आहार लइ एकठो करी मेळीने एक पींड करीने । अं० मांहि । प० पात्रामांहि आंणीने मुके, केवी रीते मुके।
उ० (पात्रा मांहि ) उंचा हाथे । द० दीए । (तेम देतां धार तुटे नहिं त्यां लगे एक दात होय)। स० ते सर्वने । वि० ० डावळी । सा० ते । ए० एक । द० दात । व० कहेवी । सि. होय ॥ ४३ ॥
1४/१४४॥
RECE
