________________
SHESHRE
18 उद्देसमो. यवहार
कारणे पहेला स्थानक आदिकनी घणीनी आज्ञा माग्याविना उपली चीजो लीए ने तेवार पछी धणीनी आज्ञा लीए. एम ॥१२०॥18/ करतां कदाचित सेजा आदिकनो धणी सेज्यांतर कोपे ने साधुने सेज्यांतरने माहोमांहि बोलाचाली थाय ते वारे आचार्य | ८॥3
साधुने वारे ने कहे तमे एम न करो हे आर्यों ? तमे वे वाना करोछो ते एक तो एहनी वस्ती (स्थानक) ग्रही रह्या छो ने बीजु तेने कठोर वचन कहो छो एम वे वाना करोमां एम मीठे वचने करी करी बन्नेने आचार्य संतोष पमाडे ॥ ११ ॥ उपर स्थानकनो अधिकार कह्यो ते साधु गौचरी करे ने तेम करतां कोइएक उपगरण नाखी दे ते भणी हवे उपगरण नाख्यानो अधिकार कहे छे॥
अथे ॥ १२ ॥ नि० साधु । णं० बळी । गा० ग्रहस्थना। कु० घरने विषे। पिआहारने । प. अर्थे । अ० पेसे । ४ अ० यथायोग्य । ल० कोइएक नाना (मोटा)। उ० उपगरणनी । जा० जाति । १० पडीगइ । सि० होय (विसरी होय)।
तं० ते उपगरणने । च० वळी । के० कोइएक । सा० साधर्मिक । पा० देखे । क० कल्पे । से० तेहने । सा० गृहस्थनो (छ) है यको । क. एम कहीने । ग. गृहीने जल जीहां। ए. वळी ते । अ० माहोमांहि । पा० देखे । त० तिहाँ । ए० वळी । मा ए० एम । व० कहे । इ० ए प्रत्यक्ष । भे० हे। अ० अहो आर्यों ?। किं० शुकाइ । १० जाणो छो ए उपगरण तमारो छ
के कहनो छे ते वार पछी । से० ते साध साध्वी। य० बळी। व० बोले । ९० हा ओळख्यं ते वारे जेहन छ। त० तेहन ।
ए० वळी । प० देवो । सि० होय । से० ते । य० वळी । व०कहे। नोन । प० जाणीए अमे ए उपगरण केहर्नु छे तो। मत० ते । नो० न । अ० पोते । ५० भोगवे। नोन । अ० अनेराने । दा०दीए । ए० एकांत जग्या । ब० घणी । फा० फ्रासुक निदोषे । यं० यंडिळनी जग्याए । प० परठववो। सि० होय ॥१२॥
॥१२०
-पाकाऊन
सरकार
