________________
चवदार० ॥१०४॥
मूलपाठ ॥ ३ ॥ जे निग्गन्था य निग्गन्धीओ य संजोइया सिया, कप्पइ निग्गन्धा निग्गन्धीओ आपुहिता वा अणापुहित्ता वा निग्गन्धि अन्नगणा आगयं खुयायारं सबलायारं जिन्नायारं संकिलिट्ठायारचित्तं तस्स गणस्स आलोयावेत्ता (जाव ) पायवित्तं परिवजावत्ता पुत्तिए वा वाएत्तए वा जबट्ठावेत्तए वा संभुत्तिए वा संवसित्तए वा तीसे इत्तरियं दिसं वा अणुदिसं वा उद्दिसि - तए वा धारेत्तए वा तं चं निग्गन्धीओ नो इबेजा, सेवमेव नियं ठाणं ॥३॥
भावार्थ || ३ || जे कोइ साधु साध्वी जेने १२ प्रकारनो संभोग करवो कल्पे छे ते साधुए साध्वीओने पूछीने अथवा पुछयाविना पण बोजा गच्छमांथी कोइ साध्वी खंडीत आचारवाळी, सबळा दोषवाळी, भेदाणो हे आचार जेनो, क्रोधादिके करी मेलो थयो छे चारित्र आचार जेनो पण जेणे ते स्थानकने आळोवेल हे ज्यांळगे प्रायश्चित लीधुं छे ए साध्वीने साता पुछवी, वांचणी देवी, महात्रते स्थापवी, एक मांडले जमवुं ने एक स्थानके रहेतुं तथा तेने थोडा काळनी अथवा जावजीवनी पदवी आपवी के धारवी कल्पे पण जो ते आवेल साध्वीने जो साध्वीओ इच्छे नहि तो ते पोताना गच्छमां पाछी जाय ॥३॥
१H (एच) सयमेव.
उद्देस
॥७३७५
॥ १०४ ॥
