________________
एटले अहोरात्री सांज सवारे | भि० साधुना । भा० भावस्वरुप क्रियादि भावनाने विषे । प० जागतो धको ॥ २० ॥ मूलपाठ ॥ २० ॥ से गामंसि वा जाव रायहाणिंसि वा एगवगमाए एगदुवाराए एगनिक्खमणपवेसाए कप्पइ बहुसुयस्स चन्नागमस्त एगाणिस्स निक्खुस्स वFree कालं भिक्खुनाचं परिजागरमाणस्स ॥ २० ॥
भावार्थ || २० || ते गामने विषे ज्यां लगे संन्निवेशने विषे एक गढ, एक दरवाजो छे, एक नीकळवा पेसवानो मार्ग त्यां बहुत्री अने घणा आगमना जाण साधुने एकाकिपणे रहेवुं कल्पे ज्यां रह्यो थक्को बन्ने काळ एटले अहोरात्र साधुनी क्रियानी भावनाने विषे जागतो थको प्रमाद रहित सावधानपणे विचरे || २० || उपर अनाचार सेववानो निषेध क पण एम करतां कोई अनाचार सेवे तो तेने प्रायश्चित आवे. ते भणी इहां आश्रय लइ प्रायश्चित सेवे तेने प्रायश्चित कहे छे.
अर्थ || २१ ॥ ज० ज्यां | ए० ए | व० घृणा । इ० स्त्री । य० वळी | पु० पुरुष । य० नळी । प० मैथुन कर्म प्रारंभता होय (उदीरणादि 'मोहने उदये करी ) । त० त्यां देखीने । से० ते । स० साधु । नि० निग्रंथ । अ० अनेरा । अ० अचित | सो० श्रोत बस्रने विषे । सु० शुक्र । पो० पुदगळ | नि० काढतो । ६० हस्त । क० कर्म । प० सेववाने | १० विषे । आ० पाये । मा० एक मासनुं । प० प्रायश्चितनुं । ट्टा० ठाम । अ० गुरुप्रायश्चित ॥ २१ ॥
१ II (एचमां ) उभओ.
