________________
-
te
--
-
--
---
अनुज्ञा दीधी छे, जेमां नाना मोटा वधा साधुने सरखी रीते समपणे दान दीए छे, जेमां वधा जणने जे साधु आवे तेमने सछळा घणु दान दीए एवी आज्ञा के. वळी ते कूळ केयां छे तोके ते कूळ प्रतितकारीया छे, धीर्यवंत छे, विश्वास करवा योग्य छे, ते साधुने जावा योग्य छे तथा साधुने प्रमोदना करणहार छे, जेमा सघळाने जोइए तेटलं दान देवानी आज्ञा सरखी रीते
ते कुळमां आज्ञा दीधी छे ते मुजय गच्छने योग्य उपधि, उपगरण वोहोरावे छे, उपर मुजवना जे कोइ साधु जेणे प्रथम दीक्षा लीधेल ने पछी तेनो विनाश करेल ते निरुद्ध पर्यायना धणी श्रमण निथ जेणे फरी दिक्षा ग्रहण फरी ले तेने तेज दिवसे उपला कारणने लीधे आचार्य, उपाध्यायनी पदवी देवी कल्पे जेथी ते गच्छ सीदाय नही ने साधुना
कुलभष्ट थाय नही ॥९॥ उपला सूत्रमा घणा भणेल पण दीक्षाए भांगेल ने तेज दिवसे पदवी आपवी कही. हवे दीक्षाए भां| गेल चिनानो पण ओर्छ भणेणाने पदवी देवा आश्री कहे छ । | अर्थ ॥ १० ॥ नि० प्रथम दिक्षानो विनाश करी । वा० त्रण उणा के पुरा वरस । १० फरी जेने दीक्षा लीधाने थया
ते । स० श्रमण । नि० नियांथने । क० कल्पे । आ० आचार्य । उ० उपाध्याय पदवी कारणे । उ० आपवी । जो तेना आचार्य काळ करी गया होय ने तेजो । स० बहु सूत्रीना लक्षणे संपूर्ण होय तो । क० कल्पे । त० तेने । णं० वळी । आ० आचारंग सूत्र तथा । क. निमीय सूत्र । दे० देशधकी । अ० भण्यो । (भ० छे)। से० ते । य० वळी । अ० हुँ भणीश एम चितवे । ति० एम । अ० भणे ते पारे । ए० एम। से० तेने । क० कल्पे । आ० आचार्य । उ० उपाध्यायनी पदवी । उ० देवी । से० ते । य० वळी । अ० हुं भणीश । ति० एम कहीने पदवी लइ पछी । नो० न । अ० भणे (भणे नहितो)। ए० एम। से० ते साधुने । नो० न । क. कल्पे । आ० आचार्य । उ० उपाध्याय पदवी । उ० देवी कल्पे नहिं ॥ १० ॥ .
RESRAE SECRE
-
---
PRA
SH
---
.
१
.
