________________
उद्देसओ.. ला॥२॥
भावार्थ ॥ २७ ॥ घणा परिहारिया एटले दुषण लगाडी प्रायश्चित लीए तेवा साधु ने घणा अपरिहारीया साधु एकठा व- सवा इच्छे तो ते अन्योअन्न वैयावचादिक कारणे ( एक एक मास उपर पांच पांच रात्री वसीने पछी) मांहो मांहि एकठं ॥४१॥ जमवू पण वीजा जे चैयावच करता नथी तेमणे अन्योअन्य जमवू नहि. ते एक मास उपर पांचदीन, बे मास उपर, पण मास हा
उपर, चार मास उपर, पांच मास उपर, छ मास उपर पांच दीन एम ए छ मास पछी सर्वेए एकहुँ जमवं. (विशेषे खुलाशो नीचे मुजब छे. परिहारीने अपरिहारी मांहो मांहे एकठा किंहालगे जमे तो कहे ज्यां लगे तप पुरो थाय. ते वार पछी अकेका
मास उपरे पांच पांच दीन जमे ते एम करतां छ मास उपरवळी एक मास जमवू. एकठा जमतां आहारादिक वेहेंची लेवो पडे 2. अने ते तो तपस्वी छ जेनुं शरीर क्षीण थयुं छे तेथी पांच रात्री एकठा जमवानुं कर्तुं छे ने एकठा जमवानुं कारण वैयावचादिक छे) ॥ २७ ॥ उपर प्रायश्चित बहे ते कडं तेने स्थिवरनी आज्ञाविना आहारादिक देवो न कल्पे, ते भणी इहां स्थिवरनी आज्ञा सहित आहार देवो लेवो कल्पे ते कहे छे॥
अर्थ ॥ २८ ॥ ५० परिहार । क० कल्प । ढि० स्थितिए रहेल | भि० साधुने । नो० न। क. कल्पे । अ० अशन । वा० अथवा । पा० पाणी । वा० अथवा । खा० खादीम । वा० अथवा । सा० स्वादीम | वा० वळी । दा० देवो । वा० अ-। ४ थवा । अ० अनेरा पासे । दा० देवाडवो । वा० बळी । थे० स्थिवर । य०० वळी । २० आज्ञा आपे तो शुं आज्ञा आपे
तो के । इ० आ अन्न । ता० बळी । अ० हे आर्यो । तु० तमे । ए० ए परिहारी साधुने । दे० देजो। वा० अथवा । अ० * अनेरा पासे देवहावजो । वा० वळी । ए० एम आज्ञा दीधे थके । से ते साधुने । क. कल्पे । दा० अन्न वगेरे देवो। वा० ॐ वळी । अ० अनेरा पासे । दा. देवराववो । वा० वळी । फ० कल्पे । से० ते परिहारी आहारनो। ले० लेप मात्रनी। अ०
॥४१॥
