________________
-
-
*द देवि! भई णिकामगाए ? । किरणामो एसो अइद
श्रीउपदे- कुण बालयपालणोवायं ॥ २४४ ॥ इय दीणं कंदंती कारुन्नगयाए सिंधुदेवीए । सोहणकरभुयलइया निरुया य कया खणे- शङ्खकलाशपदे हाणेसा ॥ २४५ ॥ अमयरसेणव सित्ता अणुभूया तणुसुहं अइपभूयं । करयलदुएण घेत्तुं बालं संठवइ अंकम्मि ॥ २४६॥ वतीनिद
जयं नंद देवि! भदं णिकारणवच्छलाए तुह होउ । जीवाविया अणाहा सामिणि! तुमए सुदीणा है ॥२४७॥ किं मज्झ । र्शनम्॥३४९॥
जीविएणं एवंविहपराभवग्गिभुग्गाए । किंतु न तरामि मोतुं वच्छमणाहं विसालच्छं॥२४८॥ किर काही सुयजम्मे जणओ नयरे छणं महच्छरियं । नवरं विहिपरिणामो एसो अइदारुणो जाओ॥२४९॥ रजति जाव कर्ज कयकज्जा दुजणब दुम्मति । जे ते कारिमनेहा हाहा धी निग्गिणा पुरिसा ॥२५०॥ पियपडिबंधपिसल्लो जाण मणोमंदिरे न संवसिओ । निमिसंतरंपि तासिं नमो नमो बालसमणीणं ॥२५१॥ बालत्तणेवि जइ ता हुँता है बंभचारिणी समणी । एरिसय ९ ता वसणं सुमिणम्मिवि ही न पेच्छंता ॥ २५२ ॥ इयं विविहं विलवंती रुयंतवणदेवयं रुयंती य । तावसमुणिणा केणवि है दिट्ठा सा पुन्नजोएण ॥ २५३ ॥ एसा किं सग्गवहू किंवा विज्जाहरित्ति तकतो । गंतूण आसमपयं कुलवइणो तक्खणं 8 कहइ ॥ २५४ ॥ तेणावि य सदएणं सावयमाईहिं होउ मा ईए । कोई उवद्दवो तुरियतुरियमाणविया ताहे ॥२५५ ॥
सावि न संपइमण्णा मे अस्थि गइत्ति आगया विहिओ। कुलसामिणो पणामो सप्पणयमुदंतमह पुट्ठा ॥ २५६ ॥ मन्नुभरनिब्भरा सा अवत्तंपि हु भणेउमतरती। महुरवयणेहिं आसासिया य णिउणेण कुलवइणा ॥ २५७ ॥ भणिया वच्छे ! उत्तमकुलसंभूया तुमं जओ देहो । णाणा विहेहिं लक्खणसएहिं णज्जइ सुकल्लाणो ॥ २५८ ॥ को एत्थ निच्चसुहिओ कस्स टू
३४९॥ व लच्छी अखंडियच्छाया। कस्स चिरं पेम्मसुहं खलियं न समागयं कस्स? ॥ २५९ ॥ ता धीरिममवलंविय पालेहि तव