________________
आत्मसाम
श्रीउपदे- इदमेवोदाहरणं भावयितुं गाथादशकमाह:
ोत्पत्तीशपदे
र वेसाली जियसत्तू राया सचिवो उणाणगब्भो से। मित्तागम पुच्छा अत्थक्कत्थाणि किं कस्स ॥३३०॥१॥ निदर्शनम ॥२०४॥ मंतिस्स मारिपडणं कइया पक्खारउत्ति तुसिणीया । सवेवि मंतिणिग्गम काले णेमित्तिगाहवणं॥३३१॥२॥ है।
पइरिके पुच्छा कह सुयदोसा पञ्चओ कुसुमिणोत्ति।पूजा वारण संवाय पुत्तमालोचण णिरोहो ॥३३२॥३॥ मंजूसाए पक्खस्स भोयणं पाणगं च ताला य । अत्थं साहर रण्णो भणणमणिच्छे तयाणयणं ॥३३३॥४॥
देव इह सवसारं किमणेणं पक्खमेगरक्खावे । दारण्णतालसीसगमुद्दा अट्ठट्ठ पाहरिया ॥ ३३४ ॥५॥ 5. तेरसमम्मि य दियहे रण्णोधूयाए वेणिछेओत्ति । मंतिसुया किल फुटै रुवणे रणो महाकोवो ॥३३५॥६॥
घाएह तयं अहवा सवेच्चिय डहह मत्तगा एए। किंकरगम गेण्हण भंडणाय पेच्छामु देवत्ति ॥ ३३६ ॥७॥ है दिट्ठिम्मि एत्थ जोगा तत्तं जाणाहि मुद्दसंवाओ।उग्घाडणे णिरूवण छुरियावेणीय मंतिसुओ ॥३३७॥८॥ * सज्झस किमिदं देवो जाणइ तह विम्हओ उ सवेसि। तप्पुच्छ पूयणा सवणासणो वेणिछेयाउ॥३३८॥९॥
एत्तोउ किल पयहो एत्थाहं जाव एवमेव त्ति । एवमचिंत कम्म विरियपि य बुद्धिमंतस्स ॥३३९॥१०॥
॥२०४॥