________________
यणगुणाओ सम्पत्ता | तिघा विसूइगा लद्धसुद्धभावो मओ एत्तो ॥ २९ ॥ पाडलिपुत्ते नयरे मोरियवंसम्मि बिन्दुसा| रस्म | नरवडणो पुवनिवेइयस्स पुत्तो असोयसिरी ॥ ३० ॥ राया तस्सवि पुत्तो वालत्ते च्चिय पवन्नजुवरज्जो । आसि कुणालो नामेण जीवियाओवि अव्भहिओ ॥ ३१ ॥ उज्जेणी नाम पुरी दिन्ना तस्स य कुमारभुत्तीए । सहिओ परिचारजणेण वमइ सो तत्थ संतुट्ठो ॥ ३२ ॥ सयलकलाकलणखमं णाउँ पिउणा तमण्णया लेहो । लिहिओ नियहत्थेणं जता अहिल कुमारो त्ति ॥ ३३ ॥ तमणुधाणं मोतुं तहादिहे नरवई खणं कज्जे । जावुट्ठिओ सवत्तीजणणीए ताव पावाए ॥ ३४ ॥ नयणग्गओ नहग्गेण कज्जलं घेत्तुमुवरिभागम्मि । किरियापयस्स दिन्नं अंधिज्जउ तो कुमारोत्ति ॥ ३५ ॥ मंजायमपडिनाइयमुस्सुयभावाउ मुद्दिओ लेहो । पत्तो कुमरसमीवे सयमेव य वाइओ तेण ॥ ३६ ॥ अवधारिओ | तयत्यो तत्तं काऊणमय सलागं जा। अंजेइ दोवि अच्छीणि ताव भणिओ परियणेणं ॥ ३७ ॥ कुमर ! न एसा आणा | पिणो मन्निजए तए कवि । दिवसे विभवं (लंब ) लब्भइ परमत्थो जेण एयस्स ॥ ३८ ॥ कुमरो वज्जरइ तओ अम्हाणं मुरियवंसजायाणं । सवनिवईण मुज्झे आणा तिक्खा समक्खाया ॥ ३९ ॥ ता कह वियारमेयं णेऊण कुलं कलंकमाणेमि । पवेंदुविम्वधवलं अच्छेरकरेहिं चरिएहिं ॥ ४० ॥ अगणियपरिवारनिवारणेण जावं जियाणि अच्छीणि । ताथ पउत्ती पत्ता पिउणा सोगो कओ गरुओ ॥ ४१ ॥ णायं जणणि सवत्तीचरियमिणं चिंतियं गए कज्जे । किं कीरउ, | उज्जेणी हरिडं एगो तओ पिउणा ॥ ४२ ॥ दिन्नो मणाभिरामो गामो तत्थ डिओ परिहरित्ता । ववसाये सेसे गीयवि| जमणवजमाढत्तो ॥ ४३ ॥ सिक्खिमइदक्खत्ता लहुमेव परं गओ स तप्पारं । मिलियापरगंधवियलोगो महिमण्डलं
