________________
श्रीउपदे
कूलवाल
शपदे
॥१३३॥
विहल्ला स
। अह खोमहारकुंडलविराइए का
परमत्थेण देव! एएसि तुम
येसु ।
BUSROCOSAO RO64864
मा हीरिही जलेणंति वाहिया अवरकूलेणं ॥ १९ ॥ अह कलंतरलग्गं दहण णई जणेण से विहियं । तद्देसगेण सगुणं
गह अभिहाणं कूलवालोत्ति ॥ २०॥ तप्पहपयट्टसत्याउ लद्धभिक्खाए जीवमाणस्स । लिंगच्चागो जाओ जह से तह संपयं * भणिमो॥२१॥ चंपाए नयरीए असोयचंदोत्ति पत्थिवो आसि । सेणियनरिंदपुत्तो विक्कमअकंतरिउचको ॥ २२॥ हल्लविहल्ला से लहुयभाउगा तेसिं सेणिएण वरो । हत्थी हारो दिन्नो अभएणवि पचयंतेण ॥ २३ ॥ खोमं कुंडलजुयलं है जणणीतणयं पणामियं तेसिं । अह खोमहारकुंडलविराइए करिवरारूढे ॥ २४ ॥ ते चंपाए तियचच्चरेसु दोगुंदगेव कीलंते । दट्ट असोगचंदो भणिओ भजाए सामरिसं ॥ २५॥ रायसिरीए परमत्थेण देव! एएसि तुभ भाऊण । जे एवमलंकरिया करिखंधगया य कीलंति ॥ २६ ॥ तुह पुण मोत्तुं आयासमेक्कमन्नं न रजफलमत्थि । ता तुममेए पत्थेसु हत्थिपमुहाई रयणाई ॥ २७ ॥ रण्णा पयंपियं कह मयच्छि! पिउणा पणामियाई सयं । लहुभाईणमिमाई मग्गंतो व
लज्जामि? ॥ २८ ॥ तीए भणियं का नाह! एत्थ लज्जा परं बहुं रजं । दाऊणमिमेसिं करिपमोक्खरयणाई लिंतस्स ||8 SI॥ २९ ॥ इय पुणरुत्तं तीए तजिजंतो महीवई सम्मं । एगम्मि अवसरम्मि हल्लविहल्ले इमं भणइ ॥ ३०॥ भो! तुब्भहा महं सविसेसमवरकरितुरयरयणदेसाई । देमि में च समप्पह ताव इमं हत्थिवररयणं ॥ ३१॥ आलोचिऊण देमोत्ति
जंपियं ते गया निययठाणे । मा गेच्छिही हठेणंति भयवसा रयणिसमयम्मि ॥ ३२॥ हथिम्मि समारुहिउँ अमुणिज्जंता| जणेण नीहरिया। वेसालीए पूरीए चेडगरायं समल्लीणा ॥ ३३ ॥णाया असोगचंदेण तयणु विणएण दूयवयणेहिं ।
15॥१३३॥ हल्लविहल्ले पेसेह सिग्धमिति चेडगो भणिओ ॥ ३४ ॥ अह चेडगेण भणियं नीणेमि कहं इमे हढेणाहं । सयमेव तुम