________________
-
अथ श्री संयपट्टका
-
(४७९)
बाधोमुखमक्षिणी विदधता तेनापि तन्मर्षितं ॥ तन्मन्ये विषम त्रिणो वलवतः कस्यापि लीलायितं ॥
अर्थः-ते उपर दृष्टांत कडं जे मदोन्मत्त श्रयेलो ने शब्द करतो एवो देमको काळा सर्पना मुखने विषे लापट मारवाने जे रोप रहित कठोरपणे हाथ नगामे ने ते सर्प आंखो मीची नीचे मुख करी ते देमकानो अपराध सहन करे ले ते वळवान एवों कोइक पण विष मंत्रवाळो पुरुष तेनुं लीलाचेष्टित ठे एम हुं मार्नु डं एटले कालो सर्प देनकानो मार खाय ते विषमंत्रवाळा पुरुषनो प्रजाव तेम सुविहित साधु जे ते लिंगधारीोर्नु अपमान सहन करे ते दशमाश्चर्यनो महिमा डे पण ए लिंगधारीओनो महिमा नथी.
. टीका:-ततश्च यथानीचापिकेचन किंराजादे स्वामिनोऽवटनेन महतामपिमू:स्वारुह्यपुष्पंति ॥ एवमेतेपि दशमाश्चर्यमहिना महामुनीन् परिनूयापि पुष्यंतीत्यपि शब्दार्थः॥ .
अर्थः-वळी जेम केटलाक नीच नगरा पुरुषो ते राजा. दिक लोकमां मोटा कहेवाता होय तेतुं श्रालंबन करीने मोटा पु. रुपना माथा उपर पण आरोहण करीने खुशी थाय एम था लिंग. धारी पण दशमा आश्चर्यना महिमावसे ते मोटा मुनिने पण पराजय करीने हर्ष पामे एम अपिशब्दनो अर्थ वे.
. टीका:-तथाच प्रकरणकारे रेवाऽन्यत्रा निहितं ॥ अर
