________________
( ४०८ )
-18 अथ श्री संघपट्टक
माटे श्रम केम याय इत्यादिक लगाए करीने ते कार्य करी शके नहि. माटे या प्रकरणमा तेमांनुं शुं श्राव्युं, कांइ पण न श्रायुं.
तो निर्लजपणे जेम तेम मऩमां प्रावे तेवां मां श्राचरण करता एक श्रखना निमेष मात्र पण लोकापवादने न गणता एवा लिंगधारी वेष विवकतेने तो शुं कहेतुं
टीका:- नहि ते वेषादिशंकया पिकथं चिदकार्या दंशमात्रेणापि निवर्त्तमाना उपलभ्यते तस्मात्सत्पुरुषविशेष विषयं तत्सूत्रं न सामान्य विषयमिति न तद्बलेन वेषग्रहणप्रामाण्यादधुनात नानां वेषमात्रभृतां वंदनं संगच्छत इति ॥
अर्थः- म जे ते लिंगधारी वेषादिकनी शंकाये करीने लगार मात्र पण न करवाना कार्य थकी कोइ प्रकारे पण निवृत्ति पामता देखाता नथी एतो न करवानां कार्य कर्या करे के ते हेतु माटे ए. उपदेश माळानुं जे वचन बे तेनो विषय तो कोइक सत्पुरुष डे पण ए लिंगधारीने ए वचननो संबंध लागतो नथी. केम जे ए सूत्रनो सामान्य विषय नथी जे तेनुं वळ लइने वेष ग्रहण करवाना प्रमाणपणा थकी या काळना केवळ वेष मात्र धारण करनार यतिने वंदन करवानुं सिद्ध थाम माटे या काळना वेष विवक यतिने वंदन न कर एम सिद्धांत थयो. इतिनाव ॥
,
टीका: - यदपि प्रवादपारंपार्येण श्रेणिकादेरजोहरणदना निधानं तदप्यागम निर्मूलस्य प्रवादपारपर्यस्या प्रामाण्यापगमेन निरस्तं ॥ नदि श्रेणिकनृपतिकथास्वागमेऽनेकधा वि
