________________
-8. अथ श्री संघपट्टका ।
(२२९)
www
Mmmmmon
mannmamianombar
गुरु मळ्या पली पण सकर्म करवा समर्थ नथी थता. वळी ए पुरुषो केवा तो ए प्रकारनी शुन गुरुनी प्राप्ति थये बते पण निसत्व डे एटले पुरुषार्थ हीण ने माटे एम विचारे जे जे आपणे आ गबनी मर्यादा मूकीए के न मूकीए ए प्रकारना विचारमा जे करवा योग्य के ते करवामां नमी गयां अंतःकरण जेमनां एवा थाय . ते गच्छ स्थिति व्याहत कहीए.ते पुरुषने पोतार्नु हित करवानुं सामर्थ्य नथी, एम देखीने ते पुरुषोनो नपकार करवाने इच्छतो ग्रंथकार पोताना चिंतमां नत्पन्न थयो जे दयानो समुझ तेणे करीने कहे .
टीकाः किं ब्रूम इत्यादि। अतःकं पुरुषविशेषं ब्रुमो जणामः कं यह जगति आश्रयेमहि सेवेमहि ॥ कं आराध्येम दानादिनोपचरामः ॥ एतेषां लणनादीनां मध्यात्किं कुर्महे विद्महे ।। यदिहि कस्यचिन्महात्मनो जणनेनाश्रयणेनाराधनेनं वा गछ स्थितिं विमुच्य संकमप्रतिपत्तौ ते स्वहितमाचरंति तदेतदपि क्रियते ॥ परोपकृतिदीक्षितत्वात्सत्पुरुषाणामिति ॥
अर्थः-जे कया पुरुषने प्रत्येा वात कहीएं. वळी जगतमा कीया पुरुषनी सेवा करीए जे पुरुष सेवा वते श्रा वातने समजे. वळी कया पुरुषनी आराधना करीए एटले दानादिक वते तेनो उ. पचार करीए. ए सर्वनी मध्ये शुं करीए. जो कोश्क मोटा पुरुषना कहेंवाथी श्राश्रय करवाथी अथवा आराधन करवाथी गब स्थितिने मूकीने सधर्मनो अंगिकार करीने पोतार्नु हित करतो पण करीए. केम जे सत् पुरुषे तो पारको नपकार करवो एज दीक्षानो अंगिकार कर्यो द ए हेतु मादे.
