________________
• अथ श्री संघपट्टका - . (२५१) । ' अर्थः-वळी श्रा काळमां साधुवेषे करीने उगी लीधामा समर्थ एवा श्वेतांबरी निहु जगतमा विद्यमान ले ते शुं करवा चोर, मिथ्या, निपजाव्या हशे? माटे ए मोटें आश्चर्य जे.एकह्योजेन्याय तेणे करीने, 'संप्रति गृहमेधिनां' इत्यादि वचनी श्रारंजीने यतिने चैत्यनो अंगिकार करवानुं प्रतिपादन कयु हतुं ते सर्वेनुं खंमन थयु. . केम जे श्रझावंत केटलाक श्रावक हजु:सुधी पण शास्त्रमा कहेला विधि प्रमाणे चैत्यनी चिंतादिक करे ने तेने प्रत्यक्ष जोशए गए ए हेतु माटे.
टीका-यथापि चैत्यस्वीकारार्थतया, सीलेह मखफलए त्यागमोपदर्शनं तदष्टसंगतं ॥ अस्यान्यार्थत्वात् । तथाहि ।। केचित सुविहिता विहारक्रमेषांतरा कंचिबन्नश्रावकं मध्यस्थनूरिलोकमंत:स्थितचैत्यचिंतानिरवधान देवकुलिकजीर्णशीर्ण प्रायैकजिनसदनाधिष्टितं ग्राममेकं प्राप्तास्तत्रच तेपवादेन देव कुलिकानां शिक्षाद्यर्थं देवकुलं गताएतत्समारचनसंलवे कालेन गहता तत्रत्यलोकस्य नजकतया जैनमार्गान्युपगम गुणं सुविन हितसंपातेन संन्नावयंतो देवकुखिकान्प्रत्याहुःसीखेहेत्यादि । '.
अर्थः-जो पण चैत्यनो अंगिकार करवाने "सोलेहमख, इत्यादि श्रागम वचन देखामयां, ते पण श्रघटतां देखामयां केम जे. ए श्रागमनो अर्थ बीजो . तेज कही देखामे जे केटलांक सुविहित साधुने अनुक्रमे विहार करता थका कोइक बच्चे एवं गाम श्राव्यु जे तेमां आवकनो नहुद थयो डे पण गाममा तो लोकनी . वस्ती घणी ने तेमां चैत्यनी चिंता करवामां असावधान एवा