________________
(१९८)
8. अथ श्री संघपट्टका
-
वास दे. माटे ते परधरनिवास करयेसते निःसंगतापदनो श्रनुजव करे . एटले निःसंग पणुं स्थिति करीने टके बे.
- टीका--तथाहि ॥साधूनां परगृहवसति मुपलभ्य लोके व. 'तारोनवंति ॥ किलातिपुगतानामपि प्रायेण तृणकटीरकमात्र स्वसत्तायां जवत्येषां तु तदपि नास्तीत्यहो नि:परिग्रहताऽमीषां ॥ तमुक्तं ॥ धन्याप्रमी महात्मानो नि:संगामुनिपुंगवाः ॥ श्रपिक्वापिस्वकं नास्ति येषां तृणकुटीरक॥ परगृहवासं विनातु सं प्रत्युद्यानवासस्याशक्यत्वेन मुनीनां स्वगृहार्थमारंचसंचवे मु. नित्वहान्या जनोपदासापत्तेः॥
. -अर्थः-ते देखामे जे जे साधुने परघरमां रहे देखीने लोकने विषे कहेनारा थाय ने जे जुउँने दरिषि उखीथाने पण बहुधा तृ. एनी कुंपनी मात्र पण पोतानी सत्तामा होय बे ने था साधुने तो ते पण नथी माटे आ साधुनुं परिग्रह रहितपणुं तो मोटुं आश्चर्य कारी ले ते आ श्लोकमां कडं जे आ महात्मा पुरुष नि.संगमुनि मध्ये श्रेष्ट बे, जेमने पोता संबंधि को जगाए पण तृणनी शं. पनी पण नथी माटे एवा पुरुषोने धन्य ले माटे परघर वास विनानो
श्रा कालमा नद्यानवास करवो ते तो अशक्य . ए हेतु माटे मु. निने पोताने अर्थे रहेवानुं घर करवानो संजव थये सते मुनिपणानी हानि थशे तेणे करीने लोकने नपहास करवानी प्राप्ति थशे ए हेतु माटे परघर वास करवो एज श्रेष्ट बे.